Þegar þjóðkirkjan birtir hatur

Eftirfarandi málsgrein birtist í Árbók Kirkjunnar 2015-2016

Gyðingahatur er þekkt fyrirbæri sem menn passa sig almennt á og jafnvel stundum gengið heldur langt í að fordæma hluti sem gyðingahatur, en passa sig á því hvernig talað er um þau trúarbrögð. Nú, hvað varðar íslam, þá hefur það verið skilgreint sem geðröskun að gagnrýna íslam, kallað íslamofobia. Menn þurfi beinlínis að vera geðveikir að tala á gagnrýninn hátt um íslam.

Eigandi orðanna var einu sinni forsætisráðherra. Því hefði ég ekki trúað, vissi ég ekki að einhver sem heitir Sigmundur Davíð Gunnlaugsson skrifaði þetta þvaður. Skömmin er þjóðkirkjunnar að birta þennan ósóma og kirkjuþingi 2015 að sitja undir slíku mótmælalaust.

Sigurður Davíð kenndi einnig gyðingum um fall sitt úr embætti forsætisráðherra eins og margfrægt er orðið. Sjá t.d. hér.

Skömm sé þjóðkirkjunni á Íslandi að birta þetta moð, og ekki síður Alþingi að hafa ekki enn úthýst þessum siðlausa furðufugli íslenskra stjórnmála. Það sem hann hefur gert sig sekan um er langt undir öllum stolnum hellum. Engin uppreist getur bjargað honum.

Athugasemdir

[Einar S. Hálfdánarson (IP-tala skráð) 4.5.2018 kl. 14:17]

Þetta eru nú ekki djúpar pælingar hjá SDG, en hvar birtist andúð á gyðingum? Eru það orðin "jafnvel stundum gengið heldur langt í að fordæma hluti sem gyðingahatur"?

[FORNLEIFUR, 4.5.2018 kl. 16:41]

Einar, hvar skrifaði ég gyðingahatur? Er ekki nóg af múslímahatrinu í þessum texta furðufuglsins?

[Jón Bergsteinsson, 5.5.2018 kl. 15:25]

Eins og einhver sagði: „Fyrst kristnir eru svona hatursfullir, af hverju þora allir að gagnrýna þá?

Og fyrst múslimar eru svona friðsamir, hvers vegna þorir enginn að gagnrýna þá?