Hryðjuverkaríkið Danmörk

Þessa dagana er talað mikið um hryðjuverkamenn í Danmörku. Nýlega féll dómur í máli 4 meintra terrorista. Þrír voru sýknaðir, en einn á 18. aldursári var fundinn sekur og dæmdur í 7 ára fangelsi. Ekki ætla ég að deila við dómarana um sakleysi þrímenninganna sem sleppt var og sá sem sekur var fundinn hefur áfrýjað dóminum, eins og vera ber í réttafarsríki. Annað mál geng öðrum ungmennum í hryðjuverkahugleiðingum kemur brátt fyrir dómara í Óðinsvéum. Nýlega var Dani af tyrknesku bergi brotinn, dæmdur í fangelsi í Bosníu fyrir að leggja á ráðin um hryðjuverk gegn saklausu fólki í Evrópu.

Af hverju velja þessi ungmenni að fremja hryðjuverk “einhvers staðar í Evrópu”?  Almenningi, sem ekki er í slíkum hugleiðingum, er jafnan sagt að þessir piltar hafi átt erfiða æsku, séu flóttamenn, ef til vill Palestínumenn, eigi bágt og að dönsk yfirvöld hafi brugðist þeim. Ekki ætla ég að draga í efa, að það geti verið hluti af skýringunni fyrir framferði þeirra. En það er alls ekki búið illa að þessum drengjum. Þeir eiga kost á skólagöngu, húsnæði og sömu mannréttindum og Danir njóta. En það virðist ekki vera nóg fyrir þá. Þeir hafa því fundið annað, mikilvægara, sem þeir láta stjórna lífi sínu og sem þeir virða meir en það samfélag sem þeir lifa í. Það er ofsafengin trú, bólginn botnlangi Íslams, þar sem allt það versta í manninum er sett á oddinn til að leysa vanda samfélagsins. Lausnin er ein alsherjarsprenging, blóðsúthelling og ofbeldi sem fær réttlætingu í trúnni, vegna þess að Allah er stór. Retóríkin er einföld en blóðug. 

21. júlí í fyrra varð ég vitni að fjöldamótmælum í Kaupmannahöfn. Á einum stað, Axeltorv, höfðu safnast saman stuðningsmenn Hizbollah, þó í óþökk vinstrimannanna sem héldu mótmælastöðuna. Þótt Hezbollah séu hryðjuverkasamtök sem EB hefur bannað, aðhafðist danska lögreglan ekkert. Ætli löggurnar hafa haft minnstu hugmynd um hvað gulu fánarnir með hríðskotarifflinum tákna?

  

Nasrallah Hezbollah-klerkur fyrir utan Tívolí - nei en gaman!

 

"Ja, er det stationen? Nogle af dem har gule flag, er det farligt?"

Á Ráðhústorginu í Kaupmannhöfn fjölmenntu liðsmenn Hizb ut Tahrir, sem vilja stofna alheimsríki múslima, Kalífatið, og ætla sér að taka Jerúsalem og nota hana sem höfuðborg. Þeir vilja safna múslimum í eina þjóð, Ummah (%u0623%u0645%u0629‎), einhvers konar herraþjóð. Liðsmenn þessarra samtaka í Danmörku, sem eru bönnuð í öðrum löndum umhverfis Danmörku, m.a. Svíþjóð, hafa verið dæmdir fyrir að hvetja til dráps á gyðingum, hvar sem þá er að finna. Þeir tala um gyðinga, eins og nazistar gerðu, og líkja þeim við óæðri dýr. Liðsmennirnir ganga snyrtilega til fara. Í svörtum jakkafötum og hvítum skyrtum og hermennskubragur er yfir öllu hjá þessum ungmennum. Konur halda sig í bakgrunninum. Slagorðin á Ráðhústorginu voru “dauði Ísraels” og aðalvandamálið voru gyðingar. Þetta gæti alveg eins hafa verið í Nürnberg árið 1938.