Félagsskapur í Litháen leitar íslenskra meðlima

 

Ég er meðlimur í félagsskap í Litháen, Vinum Åge Meyer Benedictsens, sem vill halda minningu og heiðri íslenskrar þjóðhetju á lofti. Nei, er tala um Jón Baldvin, sem um þessar mundir hvílir sig bak við sól sína, heldur Åge Meyer Benedictsens.

Åge Meyer Benedictssen (1868-1927) hef ég lítillega nefnt áður hér og hér, en móðir hans var íslensk og fæddist í Hæstakaupstað (Ísafirði), en faðir hans var danskur gyðingur.

Åge Meyer var á sínum tíma þekktur ferðalangur, þjóðfræðingur, málfræðingur og alþýðufræðari í Danmörku. Hann ritaði fjölda áhugaverðra bóka, m.a. um Ísland. Eitt þekktasta verk hans, Et Folk, Der Vaagner (1895),  fjallaði um Litháen og nauðsyn þess að litháíska þjóðin fengi frelsi og sjálfstæði.

Það eru enn ekki nóg af Litháum sem vita um þennan félagsskap í Litháen og hann vill líka fá félagsmenn frá Íslandi, líka Jón Baldvin. Ég er að fara á þing félagsins í Kaunas síðar í þessum mánuði, og vona þá að heyra að Íslendingar hafi skráð sig í félagið.  

Félagar geta menn orðið með því að hafa samband við Dr. Svetlönu Steponoviciene i Vilnius,  [e-mail],  sem margir á Íslandi þekkja fyrir þýðingar sínar á íslenskum bókmenntum. Félagsgjöld er ekki há. Að gerast félagsmaður í Vinum Åge Meyer Benedictsens er góð leið til að kynnast Litháum, sem eru mjög fjölbreytt þjóð sem enn er að móta frelsi sitt eftir 20 öldina sem lék þá illa.

Heimsmaður eins og Åge Meyer Benedictsen, sem var Dani og Íslendingur af gyðingaættum, og var talsmaður minnihlutahópa og smáþjóða,  er einn besti Litháensvinur allra tíma. Undir merkjum hans er hægt að hafa áhrif á góða þróun í Litháen, þar sem allir geta lifað saman, lært af sögunni og mistökunum sínum og ekki síst Litháar sjálfir.

Ég hef alltaf litið á Litháen sem þjóð minnihlutanna. Ef þeir lifa saman án þjóðernisrembu og haturs og sögubrenglunar sem leiðir til öfga, spái ég Litháum góðs farnaðar. Litháen er safn af dugmiklum þjóðarbrotum og án þeirra allra er ekkert Lithaugaland. Land hinna lituðu hauga, lands hins mismunandi fólks.

En...

 í dag er ástandið ekki gott í Litháen. Menn sem tala máli litháískra gyðinga eru kallaðir "Talibanar". Helför gyðinga, sem margir Litháar tóku þátt í, er líkt við ódæðisverk Rússa meðan þeir stjórnuðu landinu. Því er einfaldlega ekki hægt að líkja saman. Vissulega frömdu Sovétrússar andleg þjóðarmorð í baltnesku löndunum og fjöldi fórnarlamba var stór. En  í dag ættu menn að hafa lært af mistökunum. En svo er ekki. Ríkistjórnir Litháens, Lettlands og Eistlands leyfa göngur nýnasista undir því yfirskini að þeir séu að minnast frelsishetja landa sinna. Sumar þeirra frelsishetja sem menn dýrka í Baltnesku löndunum höfðu stundað morð á gyðingum, áður en Þjóðverjar hertóku Baltnesku löndin. Enn aðrir unnu ötullega með þjóðverjum í morðverksmiðjum nasismans.

Frjálsum þjóðum, sem eru meðlimir í Evrópu og NATO, er ekki stætt á því að dýrka morðingja gyðinga, eins mikilvægasta minnihlutans í Litháen gegnum tíðina. Það þýðir ekki að nota sovétaðferðir í Baltnesku löndunum, nú þegar Þjóðirnar eru komnar inn í ESB, NATO og annan félagsskap. 

Nýlega var reynt að stöðva gagnrýnisrödd prófessors Dovid Katz, prófessors í jiddísku við háskólann í Vilníus, sem heldur úti heimasíðu http://defendinghistory.com/ um þá sögufölsun sem fer skipulega fram í baltnesku ríkjunum með fulltingi og stuðningi yfirvalda. Dr. Katz var úthýst úr embætti sínu! Það er gamalkunn sovétísk aðferð, en það vantaði bara gúlagið!

Félagar í LAF smala saman gyðingakonum í Kaunas árið 1941

 

Nú síðast standa litháísk yfirvöld í ströngu við að flytja jarðneskar leifar Juozas Brazaitis (Ambrazevičius) til Litháen, þar sem grafa á þær í Upprisukirkjunni í Kaunas. Brazaitis, sem dó í BNA árið 1972 var um tíma strengjabrúða þjóðverja, forsætisráðherra í litháískri ríkisstjórn sumarið 1941, sem stofnuð var af LAF (Framvarðarsveit Litháískra aktívísta). Félagsmenn LAF tóku þátt í grimmdarlegum morðum á gyðingum landsins áður en að Þjóðverjar ruddust inn í landið. Nú á að heiðra minningu félaga úr morðsveitum í kirkju í Kaunas, eins og hann væri þjóðhetja. Hve lágt geta menn sokkið? Mæli ég að  með að menn lesi þessa grein, eftir Leonidas Donskis, fyrrv. prófessor í sagnfræði í Kaunas sem nú situr á Evrópuþinginu

Öfgafullir þjóðernissinnar og nasistar í skrúðgöngu á Fullveldisdegi Litháa, 11. mars sl. Boðskapurinn er greinilegur Í dag gatan - á morgun Þingið (Seimas). Sumir í göngunni báru hvít armbönd eins og þau sem LAF notaði er þeir myrtu gyðinga. Sjá hér

 

Mín von er sú, að íbúar í Litháen sjái, að Åge Meyer Benedictsen, sonur danska gyðingsins og íslensku kaupmannsdótturinnar, sé góð hetja. Åge Meyer Benedictsen er tilvalin þjóðhetja fyrir Litháa. Ég er einnig viss um að Åge Meyer Benedictsen, sem elskaði landið Lietuva svo heitt, hafi lítið kært sig um árlegar skrúðgöngur öfgamanna sem vilja minnihluta feiga eða þjóðarmorðastofnun sem um tíma hafði nýnasista starfandi sem sérfræðing. Hann hótaði að myrða þingmenn í Lithauen í Facebooksíðu sinni. Åge Meyer Benedictsen hefði ekki kært sig um að sjá stjórnmálaflokka á þingi frjálsrar Litháíen sem berst gegn rétti samkynhneigðra og rétti gyðinga til þess að saga þeirra í landinu sé ekki skrumskæld af frumstæðum þjóðarrembingi.

Velkomin í Vini Åge Meyer Benedictsens.