Hann á afmæli í dag ..

 

Í dag er Filippus drottningamaður á Englandi níræður og ætlar að setjast í helgan stein. Ég óska honum til hamingju með afmælið.

Mér hefur alltaf þótt hin breska konungsfjölskylda hið furðulegasta lið, allt frá því að ég man eftir mér. Ég veit ekki af hverju, en ég hef kunnað vel við svipinn á Pusa. Hvernig Beta hefur krækt sér í Pusa er mér óskiljanlegt, því sú kona hefur ekki áhuga á öðru en hestrassi úti í haga. Líklegast hefur Pusi þótt góður til undaneldis, svo konungsættin úrkynjaðist ekki alveg. Beta hefur örugglega fundið af honum einhverja hrossalykt. Áframhaldandi kynbótastarf hefur skilað Vilhjálmi prinsi, sem er nokkuð eðlilegur miðað við umhverfi sitt, að því best er vitað, og meiri maður en hross.

Filippus er einn víðreistasti prins sögunnar og Ísland hefur oft verið áfangastaður hans. Ég man ekkert eftir mér þegar hann kom til Íslands árið 1964 á konungssnekkjunni Britannia, en sá nýlega skemmtilegt fréttaskot frá komu prinsins árið 1964, sem má sjá hér og aðrar stuttar myndir frá Íslandi og Reykjavík  hér, hér, og hér. Fréttamaðurinn frá British Pathe News, sem sigldi með HMS Malcholm í samfloti við prinsinn til Íslandsála, segir frá Íslandi með uppskrúfaðri Eton ensku og sýndi hommanum í Eden meiri áhuga en apanum með bláa punginn. Þetta ku vera á þeim tíma að hommar, sem ekki voru í blómum og hári, voru í felum inni í skápum. En í myndbrotunum er margt skemmtilegt að sjá og minnast um leið og vér þökkum Filippusi fyrir að vera Elísabeti drottningu áreiðanlegur til svo margra ára.

Hér eru nokkrar svipmyndir frá konungskomunni árið 1964

Filipus sá Surtsey og Surtsey hann

svo sá hann Bjarna, sem bukkaði pent

Þessi Reykavíkurmær horfði hugfanginn á prinsinn á svölum Alþingishússins

Sá 200 ára og almúginn horfðu líka á prinsinn, Húrra!

Farið var með strætó í sund

þar sem voru fyrir leiðindakarlar, eins og síld í tunnu

en líka falleg börn sem lærðu að kreppa

og sundkennari in red

og þessi vígalega rauðhærða kona, sem reyndi að drekkja börnum með stöng, hugsið ykkur.

Svo horfði fréttamaðurinn yfir stórborgina, áður en hann hélt austur fyrir fjall,

þar sem hann hitti fyrir blómlega menn í paradís og

og bananastúlku

og miklu meira en það

Filippus níræður

Athugasemdir

[Rafn Haraldur Sigurðsson (IP-tala skráð) 10.6.2011 kl. 18:15]

hipp hipp húrra!

[Ragnhildur Kolka, 10.6.2011 kl. 21:22]

Hef líka alltaf kunnað vel við kallinn en tengi það frekar gráglettna húmornum en útliti. Glæsimenni hefur hann þó alltaf verið.   

[Jón Steinar Ragnarsson, 10.6.2011 kl. 22:44]

Ég veit að þér er annt um Kalla prins af einhverjum ástæðum, en ég er ekki viss um að hann sé góð afurð. Hann ber meira að segja ýmis líkamleg merki úrkinjunar og svo er hann heimskari en salat, þótt þér finnist hann obbosla gáfaður.

Skemmtileg myndbönd og greinilega fátt breytt hér í stórum dráttum fyrir utan nokkur útnárahverfi póstmódernískra pappakassa sem engin býr í.

Blómahomminn var ansi frjálslegur þarna á milli banananna; peysa á herðum eins og sjal og þokkafullar handahreyfingar, sérstklega þegar hann þuklaði appelsínurnar tær og tvær.  Enginn nýgræðingur þar á ferð.