Á flótta

 

Greinilegt er að flótti Íslendinga eru kominn í hámark vegna Icesave-skuldarinnar. Aldrei hafa fleiri Íslendingar flykkst úr landi ............. í sólarlandaferðir. Það er greinilega ekki kreppa hjá öllum, enda flestir Íslendingar ekki búnir að sjá botninn eins og hann er hjá okkur sem búum í ESB.

Fólk er kannski að flýta sér sem mest það má í þjóðargjaldþrotið, sem er kannski ekki alvitlaust, ef það er rétt sem hagfræðiprófessor á Íslandi segir: að Ísland sé enn eitt ríkasta land í heimi. Þangað til að hann segir eitthvað annað í boði ríkisstjórnarinnar í næstu viku.

Annar flótti sækir líka á suma Íslendinga. Það er veruleikaflótti. Menn fara undan í flæmingi þegar þeir eru spurðir um einföldustu hluti, eins og t.d. Steingrímur J. Sigurðsson ráðherra, sem hefur verið spurður hvað ráðherrar Norðurlandanna hafa eiginlega sagt við hann varðandi Icesave á síðustu tveimur vikum. Sigurður Líndal krefur Steingrím um svör við því sem fjármálaráðherrar Norðurlandanna hafa sagt. Steingrímur færist undan að svara, enda grunar mann að Steingrímur hafi engin svör á takteinum.  

Er Össur var spurður hvaða stórmenni  hann hefði guðað á til að milda álit manna á Íslandi, svaraði hann: Það mun koma í ljós. Er þetta ekki  flóttalegt svar?

Það eina sem er líkt með  þingi og þjóð er að menn eru á flótta.

Þið sem erum komin til vits og ára og sáuð Flóttamanninn, dr. Kimble, sem David Janssen lék svo listavel: Eru íslendingar ekki að verða eins konar saklausir flóttamenn í eigin landi í leit að einhenta morðingjanum og á flótta undan sjálfskipuðum sheriffum heimsbyggðarinnar?