Das Amt und die Vergangenheit

Í Þýskalandi er komin út bókin Das Amt und die Vergangenheit. Bók þessi er heilar 900 síður og er skrifuð fyrir tilstuðlan Joschka Fishers. En hann pantaði rannsókn á fortíð utanríkisráðuneytisins þýska, þegar hann var utanríkisráðherra Þýskalands.

Helsta niðurstaða fjögurra höfunda bókarinnar er að utanríkisráðuneytið í Þýskalandi, Auswärtiges Amt (das Amt), hafi verið miklu meira fléttað inn í atburðaráðs glæpa Þriðja Ríkisins og í helförina. Einn höfundanna segir að allir í ráðuneytinu hafi vitað um helförina þegar hún fór fram.

Ég vissi að bók þessi var í smíðum og niðurstöður hennar koma mér alls ekki á óvart. Það voru einnig góðar fréttir sem ég fékk í gær, að mikið væri fjallað um þýska diplómatann g nasistann Georg Ferdinand Duckwitz í bók þessari. Duckwitz mun eftir stríð hafa leikið ljótan leik í þýska utanríkisráðuneytinu.

Þetta taldi ég víst að mundi koma í ljós, er ég skrifaði úttekt mína á gerðum Duckwitz í Danmörku fyrir fjórum árum. Hún birtist í Tímaritinu Rambam 15:2006, sem ég ritstýri nú. Greinina hafa lesendur mínir hér á blogginu getað lesið í nokkur ár.

Eftir að ég hafði samband við prófessor Moshe Zimmermann, einn af höfundum bókarinnar í gær í Jerúsalem, er ljóst að grein mín um Duckwitz mun verða nefnd í annarri útgáfu bókarinnar, því mínar niðurstöður um Duckwitz koma heim og saman við niðurstöður fjórmenninganna sem skrifuðu Das Amt und die Vergangenheit. Duckwitz var refur í sauðagæru og hjálpaði víst fleiri nasistum eftir stríð, en hann nokkru sinni hjálpaði gyðingum í Danmörku.

Mér var hins vegar hugsuð þegjandi þörfin af ýmsum þegar ég gaf út grein mína í lok árs 2006, og enn situr gamall, fúll sagnfræðingur í Danmörku og þykist vera að skrifa bók um hinn fráæra mann Duckwitz, launaður af utanríkisráðuneyti Þýskalands. Hann getur víst lagt þau skrif á hilluna nú.

Ég hef áður skrifað um Duckwitz hér á blogginu: http://postdoc.blog.is/blog/postdoc/entry/1039997/

Sjá einnig: http://postdoc.blog.is/users/3d/postdoc/files/Ducky/ich_weiss_2244.pdf

Svona leit Duckwitz út þegar hann gekk í nasistaflokkinn

Svona gæti kappinn hafa litið út ef óhæfuverk hans hefðu verið grafin fram fyrr.

Cher Joly

Dýr var Eva öll. En madame Joly staldraði nú ekki lengi við á Hotel Parodie de la Folie. Frúin skyldi þó eftir sig dágóðan reikning og skilaboð um að 25% allra mála hjá afar sértækum saksóknara væru runnin út í sandinn - já og rauðu gleraugun, sem í dag voru til sýnis í hrunasýningu Þjóðmenningarhússins.

Eins og frúin lét eftir sér í lokasýningu sinni í Þjóðleikshúsinu: „Enginn getur ráðskast með skynsemi heildarinnar". Hún gleymdi hins vegar lokaorðunum í La farce Islandaise: „Nema á Íslandi". Það var enginn suffleur til að leiðrétta hana.

Madame Eva, prochain président de la Republique de bon Chance, au reservoir dans l‘historie de l‘Islande!

Suffleur

Höfuð borgarinnar

Borgarstjórinn í Reykjavík fékk sér tattú um daginn til að sýna borgarbúum samstöðu. Ég fékk mér tattú í gær til að sýna borgarbúum samúð mína.

Burt með nasistana og aðra útrunna merkjavöru af Austurvelli !

Fólk sem misst hefur heimili sín, vinnuna og jafnvel vitið vegna óstjórnarinnar á Alþingi, verður að koma í veg fyrir að nasistafífl séu að misnota það. Ekki ætla ég útiloka að á meðal nasistanna á Austurvelli séu fólk sem er lemstrað af kreppunni, en hverjum kenna nasistar um?

Troðið eggjum upp í litlu nasistasvínin eða hendið þeim í höfnina. Þeir eru tímaskekkja. Nasismi og kommúnismi eru öfgastefnur og fávitahugsjónir, sem eiga ekki við Íslendinga. "Kommana" úr Alþingishúsinu og nasistana af Austurvelli.

Ungt fólk sem vill sýna "lit", ætti ef til vill að fá sér tattú á handlegginn eins og borgarstjórinn, sem er með sama merkið á handleggnum og strætóinn sem pabbi hann ók í forðum var með á hliðinni. Hollar merkingar eru alltaf góðar, en hamar, sigð, hakakross og ESB-þyrnikrónan eru hins vegar óþörf píningarverkfæri á Íslandi.

Reykjavík Bus Boy

Hulunni svipt

 

fyrst að neðan svo að ofan, og þá verður það ef til vill eðlilegt. Þessar stöllur í París, sem þora ekki að koma fram undir nafni, kalla sig Niqabitches, og telja sig vera að mótmæla burkubanni í Frakklandi með því að sýna á sér berar lappirnar, en hylja á sér efri hlutann fyrir framan opinberar stofnanir í Parísarborg. Ég næ ekki alveg boðskapnum. Hann er mér hulin ráðgáta. Eru ekki einhverjir sannheilagir vinstri menn, sem skilja tiktúrur Íslams, sem geta skýrt þetta út fyrir mér?

Hækka verð á eggjum

Öreigar landsins eiga greinilega nóg af eggjum. Þetta sýnir ömurleikann á Íslandi í hnoteggjaskurn. Það verður auðvitað að taka eggin af þessum lýð: Hækka eggjaverð, hækka skattana, loka sjúkrahúsum, hækka lyfin þeirra, taka af þeim húsnæðisstyrkinn, lækka barnabætur, hækka skatta á kexi, auka atvinnuleysið og innleiða vönun og geldingar fyrir fátækralimi. Svona fólk má ekki fjölga sér. Þá getur Jóhanna aldrei aftur farið í utanlandsferðir eða boðið Obama til Íslands.

Þegar því er lokið, er fínt að fá fleiri trúða í ráðhúsin, ráða fleiri aðstoðarmenn fyrir ráðherrana og hefja kennslu í Hí á algjörlega fjarstæðukenndum fræðigreinum eins og fornfjármálafræði, já og greiða Björgvini S. betri laun fyrir unglingavinnuna, nú þegar drengurinn er aftur farinn að genumlýsa egg í eggjabúinu við Austurvöll. Auðvitað vantar fleiri ráðherraferðir til New York, svo Össur getir rifið kjaft eins og einræðisherra frá Íran. Það er miklu mikilvægara en spítaladeildir úti á landi.

Nei, Það á ekki að láta skríl og skítapakk tjá sig um vanhæfni snillinganna í ríkisstjórninni beint fyrir framan Alþingishúsið og skapa þannig gjá á milli þings og þjóðar, sem var þar aldregi fyrir.

Mikið var nú aumt að sjá hvernig forsetafrúin sýndi pakkinu samúð, þar sem hún stóð með stór vot augun og starði á lýðinn kasta úrvalseggjum. Þetta fólk hlustaði alls ekkert á hana og ráð hennar til þjóðar í kreppu. Lýðurinn hefur ekki prjónað og heklað sig út úr kreppunni eins og hún. Eggjakastararnir geta sjálfir sér um kennt, og hana nú.

Lausnin liggur hjá Alþingi

Landsdómur yfir aumingja Geir, eins og hann sé einhver stríðsglæpamaður, er dæmigerður íslenskur farsi.

Meðlimir hrunastjórnarinnar allrar, sem ekki eru þegar hættir á Alþingi, eiga allir að sjá sóma sinn í  að láta sig hverfa úr heimi stjórnmála á Íslandi í að minnsta kosti 10 ár.

Meðlimir hrunastjórnarinnar, Jóhanna Sigurðardóttir og Össur Skarphéðinsson sem hafa haldið áfram að skaða ímynd Íslands í núverandi ríkisstjórn, ættu alfarið að hverfa úr stjórnmálum í stað þess að gráta krókódílatárum yfir örlögum Geirs í beinni útsendingu.

Þetta er sem sagt spurning um samvisku fleiri einstaklinga en Geirs H. Haarde, og lausnin liggur hjá Alþingi. Hver þorir að bera fram tillögu um óhæfi meðlima hrunastjórnarinnar og brottvísun þeirra af þingi?

Nú er Stalín stoltur af börnunum sínum

 

Hann hefði ekki getað ofsótt andstæðinga sína betur en lítilmennin sem nú sitja á Alþingi.

Eini dómurinn, sem vitglóra er í fyrir hrunastjórnina, er að allir sem í henni sátu, jafnt fífl, villingar, asnar, fávitar sem flaðurmenni, verði settir af í stjórnmálum og fái ekki að sitja á Alþingi í að minnsta kosti 10 ár. Þá erum við laus við þau, og þau laus við okkur, þjóðina sem þau nauðguðu með fínu gulldrengjunum. Allir ganga þá í burtu með æruna og glóruna í heilu lagi.

En að dæma einn mann sekan fyrir það stjórnmálalega umhverfi sem var á Íslandi fyrir hrun, er út í hött. Skríllinn í þinginu er búinn að brennimerkja Alþingi, og snúa þessari 1000 ára stofnun í ómerkileg sýndarréttarhöld að hætti Stalíns. Þessi atkvæðagreiðsla er eftir að verða skráð í kennslubækur sem aðhlátursefni komandi kynslóða.

Niðurstaða sú sem kom út úr sýndarlýðræði vinstrifasistanna á Íslandi í dag, er einn ljótasti blettur á sögu landsins. Villta flugfreyjan, kollótti horbóndinn að norðan og maðurinn sem flytur ruglræður hjá SÞ ættu öll að fara í langt frí og hitt pakkið með.

Mál höfðað gegn Geir

ESB kreistir makrílinn

 

Hafmeyjan hálfsigna frá Agios Nikolaos á Krít,  Maria Damanakis, var heldur betur berorð á fréttamannafundi í gær.

Kona þessi, sem hefur tekið miklum umbreytingum á vinstri vængnum líkt og Össur, Ögmundur og Ingibjörg Sólrún, er tækifærissinni af verstu gerð. Vanhugsuð stríðsyfirlýsing hennar í gær er eitt það vitlausasta sem sést hefur frá ESB á síðari tímum, en það sýnir nú í raun í tragikómísku grískri umgjörð, að ESB ætlar að pressa Íslendinga til blóðs og ráðast á okkur eins og mínótárinn, frændi Maríu á Krít, sem stangaði allt og alla í völundarhúsinu. Þó hún hafi verið að fara á fund í Abberdeen síðar í vikunni, var alveg óþarfi að friða skoska rugludalla með stríðsyfirlýsingu við smáþjóðir í Norðuratkantshafi.

 

Damanaki eins og hún sér sjálfa sig

Gaman væri að vita, hvað ESB vill eiginlega að Ísland veiði lítið af "ESB-makríl", svo þau í Fjórða Ríkinu séu ánægð. Frau Maja Kirchner, þýsk Seemädchen, sem er aðalpappírryddari  fiskveiðinefndar ESB í makrílmálum, er reyndar heilinn á bak við þessa heift Damanakis, sem auðvitað veit ekkert um fisk en lærir mikið af Kirchner um þýska frekju og yfirgang, sem er orðið skrásett vörumerki í ESB.

Vestfirski freðfiskurinn Össur sendir diplómata sína undir stjórn Tómasar H. Heiðar, sem er rólyndur karfi af þýskum ættum frá Doggerbanka. Munu þeir víst halda tvo fundi með ESB um makrílmálin í október. Þeir verða að segja íslensku þjóðinni hvað þeir eru að spila um við Mariu og Maju í Brussell. Það er ekkert einkamál Össurar í biðstofu ESB. Þess verður að gæta, að sendimenn Íslands séu ekki persónulega í vasanum á starfsmönnum ESB, eins og sumum þykir líklegt - og starfi ekki eingöngu eftir boðum frá Össuri vegna ESB-gleði hans. Sem vinur óperu, og Wagners í móðurarf, ætti Tómas H. Heiðar að syngja meiri hetjutenór en hann hefur gert á undanförnum fundum um makrílinn. Hamartia Damanakis og Maja Valkyrja Kirchner með undirleik sekkjapípu er ekki mikið fyrir minn smekk. Ekki heldur íslensku þjóðarinnar.   

  

Makrílnefndin frá ESB

Stoðtæki eða áróðurstæki ?

 

Stoðtækjameistararnir, sem Össur Skarphéðinsson gerði fræga í annálaðri vestfirskri ræðu í New York, eru nú á leið til Gaza eftir að hafa borgað tollinn af ólöglegum innflutningi sínum. Sveinn Rúnar, leiðangursstjóri, hélt kannski að Ísraelsríki leyfði flutning til óvinveitts ríkis um land sitt fyrir ekki neitt. Líklega telur Sveinn Rúnar, í einfeldni sinni, að tollar séu séríslenskt fyrirbæri, en hann ætti að vita betur, maðurinn sem hefur skrifað greinina: Israel, Israel über alles. Hann getur ekki búist við öðru en smáupphæð út á það uppátæki.

Nú eru yfirvöld á Gaza líklega þegar búin að fá ljósmynd Morgunblaðsins, tekna af hirðljósmyndara blaðsins (sjálfum Sveini Rúnari), þar sem þessir ofsóttu smiðir standa hlæjandi við Grátmúrinn. 

"Gyðingarnir" Óskar, Anton og Johan Snyders, sem er frá Suður-Afríku, munu örugglega fá ánægjulega dvöl á Gaza. Á Gaza eru menn nefnilega fullvissir um að Ísraelsmenn reyni að gera fólk sem fær læknahjálp í Ísrael að njósnurum. Gott er að Sveinn Rúnar er með þeim til halds og stoðar, því annars myndu Gazverjar telja stoðtækjameistarana óvinveitta njósnara Ísraelsríkis - sérstaklega þegar þeir eru búnir að sjá myndina af þeim frá Mogganum.

Starfssemi stoðtækjameistaranna hlýtur að nýtast í mjög sérstæðum tilfellum, því samkvæmt Islamic Relief, þá gerðu þeir samning við Artificial Limb Center á Gaza, stoðtækjamiðstöð á Gaza, í apríl 2009 til eins árs til að sinna öllumsem vantaði gervilimi á Gaza. Til verkefnisins voru veittar 330.000 Evrur sem komu mest frá Royal Charity - Al Bahrain.

Gervilimamiðstöðin á Gaza (Artificial Limb Center in Gaza), þar sem þessi mynd var tekin í apríl 2009, er búin að fá rjúkandi samkeppni frá Össur.

 

Þess vegna hlýtur leiðangur stoðtækjameistaranna frá Íslandi að vera afar sérstakur, enda eru íslenskir limir þeir bestu í heimi - er það ekki? Og það er alltaf skemmtilegt þegar íslenskur læknir fer í hlutverk gyðingsins frá Nazaret sem fékk lama menn til að ganga, án stoðtækja. En ekki held ég að íslenski læknirinn sé eins óeigingjarn í gerningum sínum og gyðingurinn forðum. Kannski var hann bara með Jerúsalem-heilkenni?

Mér er líka nær að halda, að margir á Íslandi þurfi á stoðtækjum að halda, einhverju sem hjálpar til að styðja við heilagarminnn í þeim sem eru of auðtrúa. T.d. þarf stubb á hjólum fyrir einhverja blaðamenn Morgunblaðsins, sem enn skrifa um gervifætur fyrir Gaza, þótt í tolluðum töskum stoðtækjameistaranna hafi aðeins verið verkfæri.

Ferð þessara manna er ekkert annað en Media Stunt.

Gervifæturnir lausir úr tolli