Beint til Bagdað

Hinn kynæsandi ráðherra ólánsamra útlendinga í Danmörku og hennar batterí eru nú búin að senda bandída frá Bagdað til heimahúsanna. Þeir leituðu ásjár kirkjunnar, en allt kom fyrir ekkert. Ef maður líkist ekki fyrrverandi forseta Alþingis, er ekki með kryppu og dinglar ekki í kirkjuklukkunum um leið og maður hrópar "ásjá, ásjá, ásjá...",  er ekkert að gera annað en að hypja sig beint til Bagdað.

Danir eru harðbrjósta þjóð. Ráðherra útlendinga í Danmörku, sem ég hef bloggað um áður, sendir rangt fólk úr landi, að mínu mati. Hún átti föður, sem var prestvígður maður, sem ekki gerði mannamun. Hann hjálpaði bæði venjulegum gyðingum og þeim sem voru dálítið upp á kant. En hans lög voru önnur en lög mannanna. Nú er tíðin önnur. Saddam er farinn og Talibananar við völd. Það verður öruggleg tekið vel á móti þeim 22 flóttamönnum sem Danir vilja hafa á samviskunni.