Þjóðnýtingin á Kjarval

 

Ég gaf mér loks tíma um daginn til að lesa blogg Ingimundar Kjarvals. Í dag er hann með færslu sem allir verða að lesa og sjá.

Mikið ósköp finn ég til með Ingimundi. Hann er fórnarlamb dómskerfis sem er álíka rotið og sá klíkuskapur og hyskisháttur sem setti íslensku þjóðina á hausinn.

Stundum held ég að eftir 1944 hafi Íslandi verið stjórnað af eintómu snobbuðu  og gráðugu glæpahyski.

Íslenskir dómstólar eru greinilega ekki upp á marga fiska. Það er tilfinningin sem maður situr eftir með, þegar maður hefur séð hvernig íslenskir dómstólar umgangast skjöl og heimildir í málinu um arfleifð Kjarvals.

Hvenær ætli þetta skyldleikaræktaða kerfi hafi breyst, og hverning á það að geta dæmt þá sem settu Ísland á hausinn? Er þjóðin ekki farin að sjá að ekkert mun gerast, nema að róttækar breytingar verði á?

Ég er sammála Ingimundi Kjarval. Reykjavíkurborg á ekki verk Kjarvals fyrir fimm aura. Þeim var stolið.

Kjarvalsstöðum ætti sem fyrst að breyta í safn um það hvernig Íslendingar voru dregnir á asnaeyrum, í mónument yfir nepótisma græðginnar og smeðjulegs snobbs sem tröllriðið hefur Íslandi.

 Meistarinn og reddararnir.

 

 

Ætli Guðmundi Andra Thorssyni, sem hér horfir á meistara Kjarval undrunaraugum, hugnist að verk Thors Vilhjálmssonar verði þjóðnýtt?

Athugasemdir

[Ólafur Eiríksson, 15.6.2009 kl. 09:12]

Ég er alveg sammála þér Vilhjálmur. Ingimundur er í slag við "elítuna" og hefur ekki fengið sanngjarna úrlausn sinna mála. Þessi verk féllu ekki með eðlilegum hætti í eigu borgarinnar.

[Predikarinn - Cacoethes scribendi , 16.6.2009 kl. 10:39]

Mér er það óskiljanlegt eftir að hafa fylgst með þessu máli á ferð þess um dómsali að þessi niðurstaða skyldi fengin. Ég hefði ekki með þessari „sönnunarfærslu“ sem þarna var boðið upp á af borginni fengið þessa niðurstöðu. Ég hefði tapað verkunum.