Saga um dreng og kóng í kreppu

 

Í gær, þegar Davíð Oddsson minntist gerða flestra annarra en sjálfs sín á síðasta ári, kom upp í huga mér saga....

Það var svo sem svo með minnið hjá ráðherrum ríkisstjórnarinnar eftir ræðu Davíðs. Ingibjörg Sólargeisli mundi reyndar eftir sex fundum, sem sýnir að aðgerðin í New York hefur gengið vonum framar.  En hún telur Davíð þó réttdræpan. „Vandamálið er trúverðugleiki" segir Ingibjörg. Hennar eða hans?  Gamlir skósveinar Dabba kóngs,  Árni Matt og Geir Haarde, klóruðu  sér í kollinn. Þeir mundu  eftir einhverju í  febrúar af hreinni skyldurækni við Davíð,  en „það kom ekkert nýtt fram". Aðrir segja að Davíð hafi gert lítið úr hlutverki Seðlabankans.  Bjöggi á Skarði og Össur á Barði komu algjörlega af fjöllum eins og oft áður. Þessir samfylkingarbræður Ingibjargar Sólrúnar kannast ekki við neitt. Þeir sátu enga fundi og fengu ekkert frá Seðlabankanum eða Davíð.  

Jú, áður en ég gleymi því, hér kemur  sagan sem kom upp í huga mér þegar ég hlustaði á Dabba kóng. Eitt sinn var Björgvin G. Sigurðsson að vinna hjá Landsvirkjun sem sumarstrákur í Búrfelli. Ég var þar vondi vísindamaðurinn í nágrenninu, að grafa upp fornmenjar á Stöng í Þjórsárdal. Ég hafði fengið húsnæði í Búrfelli fyrir mig og mitt rannsóknarfólk í boði Landsvirkjunar, sem alltaf voru mjög rausnarlegir. Í Búrfelli var sumarvinna fyrir krakka. Mjög fljótlega tók maður eftir þeim unglingum sem voru fremri öðrum að andlegu atgervi. Björgvin var greinilega einn þeirra. Ég hélt að hann væri framsóknargemlingur.  Hann ólst upp í Búrfellsvirkjun, eins og hann sjálfur orðar það og hafði því meiri réttindi en aðkomukrakkar.  Mjög fljótlega sá maður að Bjöggi púlaði ekki mikið við vinnu sína og var sjaldan skítugur. Hvernig hann fór að því? Það var ráðgáta sem rannsóknarfólkið á Stöng velti mikið fyrir sér eins og svo mörgu öðru.

Eitt sumar var Björgvin G. Sigurðsson búinn að fá hvítflibbastarf og var framtíð hans þá ráðin. Hann var orðinn umsjónarmaður og bóndi í Þjóðveldisbænum, þar sem hann rukkaði ferðamenn fyrir aðgangseyri til að sýna þeim endurgerð á húsakynnum Íslendinga á Þjóðveldisöld. Menn greiddu Björgvin glaðir 500 krónur til að sjá endurgerð, sem er algjörlega út í hött og á ekki við nein rök að styðjast.

Björgvin spurðist mikið fyrir um niðurstöður rannsókna brjáluðu vísindamannanna á Stöng, þar sem ýmislegt fannst sem menn höfðu útilokað eftir að jarðfræðingar aldursgreindu eyðingu Þjórsárdals til 1104. Björgvin spurðu mig oft, „því hann vildi segja útlendingum rétt frá". Ég sagði honum í stórum dráttum frá helstu niðurstöðum mínum (okkar). Það helsta var, að bærinn Stöng fór ekki í eyði árið 1104, heldur að minnsta kosti 100 árum eftir hið stóra eldgos í Heklu árið 1104. Sjá hér . Bað ég Björgvin að segja það ferðamönnunum.

Skömmu síðar fór kunningi minn og hlustaði á ferðaskýringar Björgvins. Hann hafði allt á hreinu. Hann sagði ferðalöngum sömu, gömlu söguna, að Þjórsárdalur hefði farið í eyði árið 1104 í miklu gosi og að þjóðveldisbærinn væri alveg eins og húsakynni manna hefðu verið fyrir 1104 - burtséð frá plastinu í þakinu. Hann hafði annað hvort gleymt því sem ég sagði honum, eða ekki þótt það nógu merkilegt.

Kannski hefur Björgvin líka gleymt því sem Davíð sagði honum um bankana fyrr í ár. Pólitíkusar gleyma eins og annað fólk, stundum miklu meira.  Það er líklega spurning um trúverðugleika eins og Ingibjörg Sólrún segir.

Af hverju var Björgvin G. Sigurðsson alltaf hreinn í unglingavinnunni? Ég held að hann hafi haldið að sér höndum, en hann hefur örugglega gleymt því í dag, nú þegar hann er sokkinn í sora stjórnmálanna. Ætli Davíð hafi líka verið svona hreinn í unglingavinnunni?

Athugasemdir

[Vilhjálmur Örn Vilhjálmsson, 19.11.2008 kl. 13:01]

Hér mætti bæta við, að annar sumardrengur var í Búrfelli á síðasta áratug. Hann hét Hjálmar og var Blöndal. Hann hefur síðan þá komið víða við sögu. Eitt sinn heyrði ég að hann væri að vinna hjá DV, í annan tíma var hann aðstoðarmaður Jóns Ásgeirs og var bendlaður við tölvupóst Jónínu Benediksdóttur. Hann er líka góður vinur Egils Helgasonar og ekki undrar það mig. Hann bauð sig fram sem frjálslyndur þegar hann var enn í viðskiptafræði á Bifröst árið 2003.

Jú ég sá líka að sá Búrfellingur var eftir að ná langt fyrir gjörvileika sinn, kannski ekki í stjórnmálum, en frekar í skemmtanabransanum. Jónína Ben hefur haldið því fram, að Hjálmar þessi hafi skemmt mönnum við að lesa upp úr tölvupósti hennar fyrir menn í síma http://hux.blog.is/blog/hux/entry/120626/ 

En hvar er Hjálmar nú? Einhver hvíslaði að mér að han væri í vinnu hjá vini sínum og samstarfsmanni úr unglingavinnunni í Búrfelli, Björgvini G. Sigurðssyni. Fyrst hjá Jón Ásgeir og svo hjá manninum sem ekkert man. Hvaða tölvupósta ætli Hjálmar lesi fyrir vinina í háttvirtu viðskiptaráðuneytinu? Eitthvað frá Davíð Oddssyni? Björgvin sagði þetta við ráðninguna: ,,Hjálmar mun hafa næg verkefni. Það er góður fengur af honum". Við verðum að vona það.

[Vilhjálmur Örn Vilhjálmsson, 19.11.2008 kl. 13:16]

Nú var ég heldur fljótur á mér. Hjálmar dreif sig í nám eftir nokkurra mánaða veru hjá æskuvini sínum Björgvin G. Sigurðssyni, og er því vart leikmaður í núverandi ástandi þjóðarinnar.

[Vilhjálmur Örn Vilhjálmsson, 19.11.2008 kl. 13:34]

Ekki má ég gleyma að Hjálmar vann stund úr degi fyrir mig, mig minnir við það að hjálpa við að fylla upp fornleifauppgröftinn á Stöng. Svo ekki hefur hann bara unnið fyrirvaldamiklar stofnanir og menn eins og Landsvirkjun, DV, Jón Ásgeir, Björgvin í ráðuneytinu - heldur einnig fyrir mig.

[Ragnar Gunnlaugsson, 19.11.2008 kl. 18:16]

Góð frá sögn.

[Guðni Th. Jóhannesson (IP-tala skráð) 20.11.2008 kl. 12:02]

Ég vann uppi í Búrfelli í nokkur sumur, m.a. með Bjögga. Ég kannast ekki við þessa lýsingu á honum, að hann hafi ekki óhreinkað hendur sínar. Hann var einn af hópnum og ég held ég megi segja að við höfum yfirleitt verið sæmilega dugleg. Eflaust héngum við stundum fram á hrífurnar eða skóflurnar eins og krakkar gera í unglingavinnu en að Bjöggi hafi notið einhverra sérréttinda er alls ekki satt.

Guðni Th. Jóhannesson