Mjög athyglisverð ályktun

 

Ég rakst á neðanstæða ályktun (sjá einnig hér) sem mér lýst einstaklega vel á, þótt hún sé enn nokkuð útópísk.

ÁLYKTUN UM VELFERÐ GAGNRÝNNA ÍSLENDINGA 

Stjórnir Hagþenkis, Rithöfundasambands Íslands, Bandalags þýðenda og túlka, Reykjavíkur Akademíunnar, Blaðamannafélags Íslands og PEN á Íslandi vilja af gefnu tilefni minna á eftirfarandi:

Einn af hornsteinum stjórnarskrár Íslands er óskoraður réttur borgaranna til þátttöku í opinni samfélagsumræðu á fundum, í dagblöðum, á netsíðum, ljósvakamiðlum eða í bókum.

Allar tilraunir flokka, stofnanna, fyrirtækja eða einstaklinga til þess að þagga niður í höfundum texta sem birta skoðanir sem þeim eru eru andstæðar - t.d. með skipulögðum atlögum að velferð höfundar, lögsóknum, hótunum um atvinnumissi eða mannorðsmeiðingum sem grafa undan öryggi hans -  eru jafnframt aðför að sjálfu tjáningarfrelsinu.

Þyki hópum eða einstaklingum að sér vegið í ræðu eða riti, þá stendur þeim til boða, nú sem fyrr, að svara fyrir sig með sama hætti. Það kallast skoðanaskipti - jafnvel ritdeilur - og er siðaðra manna háttur í löndum þar sem lýðréttindi ríkja.

Sjón - Sigurjón Birgir Sigurðsson formaður PEN á Íslandi, [e-mail] Þetta tölvupóstfang er varið gegn ruslpósts þjörkum, Þú verður að hafa JavaScript virkt til að sjá það.

Kristín Steinsdóttir formaður Rithöfundasambands Íslands, 568 3190, 861 9509

Jón Yngvi Jóhannsson formaður Hagþenkis, 820 0871

Sölvi Björn Sigurðsson formaður Bandalags þýðenda og túlka, 695 1235

Hjálmar Jónsson formaður Blaðamannafélags Íslands, 553 9155/568 3155

Sólveig Ólafsdóttir framkvæmdastjóri Reykjavíkur Akademíunnar, 562 856/892 1215

_ _ _ 

Mér líst, sem sagt, vel á þessa ályktun, því ég er sjálfur í þeirri stöðu að ég var á síðasta ári rekinn sem ólaunaður yfirritstjóri fræðilegs tímarits Sögufélags Gyðinga í Danmörku, Selskabet for Dansk Jødisk Historie. Rekinn var ég fyrir að hafa skoðun og vilja skrifa grein um ákveðið málefni.

Brottrekstur minn úr starfinu við útgáfu tímaritsins RAMBAM, sem var töluverð vinna hjá mér í frístundum atvinnuleysisins, kom til vegna þess að ég og heiðursfélagi í sögufélaginu, sem gefur út tímaritið, vildum skrifa um ýmislegt sem miður hafði farið í rekstri og fjármálum safns um sögu gyðinga í Danmörku, Dansk Jødisk Museum, sem engin tengsl hefur við Sögufélag gyðinga í Danmörku. Við máttum greinilega ekki skrifa um efnið fyrir formanni félagsins. Þegar hann heyrði að ég var búinn að sanka að mér gögnum um málið frá yfirvöldum, sem sýndu að það var mikil fjármálaóreiða á safninu, þá var ég einfaldlega rekinn úr ólaunuðu starfi. Formaður sögufélagsins, góðvinur minn til langs tíma sem hefur staðið með nafni undir greinum sem ég hef skrifað, er nefnilega betri vinur stjórnarmanns á safninu sem einnig er veraldlegur leiðtogi stóra gyðingasafnaðarins í Danmörku.

Mikið vildi ég hafa hafa haft yfirlýsingu eins og þessa fyrir neðan hér í Danmörku, þar sem litla hjálp er hægt að fá nema fara dómstólaleiðina með mál eins og mitt, en það hefur ekkert upp sig.

Öll brot á rit- og tjáningarfrelsi er að mínu mati mannréttindabrot, sama hvers eðlis það er, ef menn eru ekki með dylgjur, fordóma gegn kynþáttum og trú og dónaskap í máli sínu. Málfrelsi á ekki að vernda slíkt.

Í málinum um fjármálaóreiðu safnsins, sem gyðingar í Danmörku hafa reyndar minnst manna um að segja, mun sannleikurinn koma upp á yfirborðið að lokum, svo ég er svo sem ekkert fórnarlamb og verð ekki drepinn, nema mannorðið fyrir skoðanir þær sem ég hef. 

En mikið er það gott að SJÓN hjá PEN á Íslandi hafi meiri áhuga á velferð gagnrýnna Íslendinga en t.d. kollega hans í Danmörku, Anders Jerichow, en PEN í Danmörku virðast eingöngu vera uppteknir af fótum troðnu fólki annars staðar en í Danmörku.