Flóttamaður eða bóhem frá Beirút

Meðan litlu börnin í Reykjavík komast ekki á dagheimili fyrr en þau geta sagt „Gnarr", er múmínálfurinn við Tjörnina búinn að bjóða skáldi frá Beirút til dvalar á Íslandi á kostnað borgaranna. Í tvö ár getur Mazen Maarouf lifað í Reykjavík á kostnað ykkar. Hann fær íbúð og framfærslukostnað borgaðan af skattpeningum Reykjavíkinga. Fær hann ekki líka bíl, píanó og frítt í sund?

RÚV, sem er nyrsta málgang Hamas og Fatah, með virka liðsmenn eins og Gunnar Hrafn stjúpson Jóhönnu forsætisráðherra og Kára litla Gylfason, greinir frá því að Maarouf hafi komið til Íslands á mánudaginn og fái þar nú skjól. Það er gefið í skyn í fréttum RÚV, að hann óttist yfirvöld í Líbanon, þar sem hann annars býr, þegar hann er ekki að leika flóttamann á Íslandi.

Maarouf ferðast um á líbönsku vegabréfi og hefur árið 2011 farið á ljóðahátíðir í öðrum löndum. Í tengslum við eina þeirra í Edinborg var gerð þessi stuttmynd, þar sem hann lýsir því yfir, að þó svo að Ísraelsmenn leyfðu honum að snúa aftur, þá myndi hann ekki gera það, því hann liti á Líbanon, fæðingaland sitt, sem sitt heimaland. En kannski er hann hann nú ofsóttur fyrir þá yfirlýsingu sína?

Í myndinni hér kemur í ljós, að Maarouf hafi alist upp í Caracas stræti við ströndina í Beirút. Caracas gata, sem nú er reyndar kennd við Kuwait, er ekki í neinum flóttamannabúðum, heldur gata í einu ríkasta hverfi í vesturhluta Beirút, Al Manara, rétt hjá American University og fjölda lúxushótela. Hann segir að fjölskylda sín hafi verið færð í þessa byggingu nærri ströndinni, þar sem hann sá sjóinn úr stofuglugganum. Það bendir til þess að æskuhúsið sé neðst á Caracas stræti sunnanverðu, og líklega hefur Maarouf horft yfir fjölfarna General de Gaulle götu.

Maarouf segir okkur að fjölskylda hans hafi verið færð til Caracas götu eftir að "fólk hafði verið drepið í flóttamannabúðum", þannig að skilja má að fjölskyldan hafi komið frá búðum þar sem Palestínumenn voru myrtir, t.d Sabra og Shatila árið 1982. Þeir Palestínumenn, sem ekki fóru með Arafat til Túnis, búa flestir enn í Sabra og Shatila. Þess vegna finnst mér ótrúlegt að heyra um Palestínumenn sem hafa verið settir í íbúð í besta hluta Vestur-Beirút, nema að fjölskyldan hafi verið kristin eða síamúslímar, en Palestínumenn með þau trúarbrögð fengu venjulega full borgararéttindi í Líbanon.

Væri ekki miklu nær fyrir Íslendinga að styðja Palestínumenn sem lifa við sult og seyru í Sabra og Shatila en að borga undir einhvern bóhem frá Beirút? Íbúar Sabra og Shatila, eins og Palestínumenn víðar, eru vísvitandi undirokaðir af arabaþjóðum. Sú kúgun er hluti af sameiginlegu stríði Arabaríkja gegn Ísrael.

Maðurinn, sem er með píanóleikaranum Mazen í myndinni efst, er þekkt ljóðskáld og jetset-fígúra í Líbanon:

Athugasemdir

[Vilhjálmur Eyþórsson, 14.11.2011 kl. 15:10]

Gott að fá þessar upplýsingar. Fyrst hann var í Vestur- Beirút er líklegast að hann sé einn af fjölmörgum kristnum Palestínumönnum, en fólk virðist almennt ekki vita að margir þeirra eru kristnir. Nafnið kann að benda til þess, en hann heitir ekki Múhammed, Alí eða öðrum múslimanöfnum.

Annars er þetta rétt sem þú segir. Gnarrinn virðist hafa peninga í þetta, en ekki í dagheimilin. Gnarristarnir eru nú orðnir nýjasta krafbirting heimskunnar ásamt VG og Samfó. 

[Vilhjálmur Örn Vilhjálmsson, 15.11.2011 kl. 07:19]

Eitt er víst, nafni, hann á ekki mikla samleið með sumu öfgafólkinu í Ísland-Palestína hreyfingunni.  En maðurinn var ekki í meiri hættu í Líbanon en margir aðrir. Öfgaíslam er hættan og ógnar öllum sem vilja frið.

Vonandi fer vel um hann í Tjarnargötunni og að hann fái frið frá vinum sínum í múmínálfahöllinni.

[Ragnhildur Kolka, 15.11.2011 kl. 10:50]

Það má ekki á milli sjá hvorir eiga sér fleiri gæluverkefni, ríkisstjórnin eða borgarstjórn Reykjavíkur. 

[Rétthugsun (IP-tala skráð) 22.11.2011 kl. 22:04]

 Hérna er smá ljóð eftir hann. Ef hann semur ekki betra en þetta er ljóst að vera hans er dýrt spaug fyrir Reykvíkinga. 

Couleurs


La fille

à la robe blanche qui ne lui ressemble pas

dans la chambre orange

qui donne

sur le jardin très vert

sirote

un café noir.

La fille

qui aime les petits baisers

sur la joue rouge

a déserté une fois

le cahier de dessin

[Rétthugsun (IP-tala skráð) 22.11.2011 kl. 23:03]

Eftir ýmsar eftirgrennslanir á netinu er hvergi að finna að Ísraelar hafi sýnt þessum náunga mikinn áhuga.

Hann var þá ofsóttur í Líbanon af öðrum en Ísraelum.