Sofið á verðinum

 

Fréttir herma, að Bandaríkjamenn og sendifulltrúar margra vestrænna ríkja hafi gengið af fundi, er vitleysingurinn Ahmadinejad byrjaði að láta illa í pontu hjá SÞ í gær.  

Spurningin er, hvort Ísland telst til þeirra vestrænu ríkja sem hunsuðu Ahmadinejad, eða hvort Össur og kompaní hans hafi sofnað undir seiðandi hörpuleik hatursmeistarans frá Íran? Í fyrra sátu íslenskir fulltrúar sem fastast er Ahmadinejad leysti af sér svartagall í Genf, og það gerðu íslensku diplómatarnir undir skipun frá ráðherra sínum. Sjá nánar hér.

Myndin af íslenska genginu gefur til kynna, að Íslendingarnir hafi heldur ekki gengið út undir ræðu morðingjans frá Teheran í gær. Þau sátu og dottuðu undir ræðu Mugabes, en voða er nú Össur þreyttur að sjá.

Athugasemdir

[Sigurður Þór Guðjónsson, 24.9.2010 kl. 20:11]

Mér finnst alltaf töff hjá Ahmadínijad eða hvern andskotann hann hetir að vera aldrei með hálstau.

[Heimir Tómasson, 24.9.2010 kl. 20:18]

Sú er nú einföld ástæðan að í því ríkinu er bara eitt hálstau, ríkishálstauið og menn sleppa ekki lifandi úr því.

[Sigurður Þór Guðjónsson, 24.9.2010 kl. 20:20]

Já, ég var einmitt að hugsa það sama en nennti ekki að skrifa það!

[Gísli Ingvarsson, 24.9.2010 kl. 23:32]

Getur þetta verið merki um að Íslendingar hafi tekið upp sjálfstæða utanríkisstefnu?

Leyfi mér að efast um það í raun en eitthvað hefur breyst.

[Heimir Tómasson, 25.9.2010 kl. 04:11]

Sjálfst,ðið í utanríkisstefnunni samanstendur af því að sofa yfir öllu en samþykkja síðan allt sem á undan er gengið, sérstaklega það sem AGS og ESB segja. Það kom mér reyndar virkilega á óvart að mannfýlan skyldi mótmæla dauðadómi Ashtiani - hugrekki er ekki sterkasta hlið Össurs - en þekkjandi þennan tækifærissinna þá bendir alger skortur á trúverðugleika mannsins á það að þetta hafi verið pólitískt bragð, tilraun til að láta líta svo út fyrir að honum komi eitthvað annað en innganga Íslands í ESB við.

Ég ætla að hætta áður en ég segi eitthvað sem ég hef ekki hugsað til enda.

[Heimir Tómasson, 25.9.2010 kl. 04:16]

Ég get samt ekki orða bundist (þó þetta sé mótmælablogg við öðru en ég er að mótmæla - fyrirgefðu Vilhjámur) að hjarðeðlið í Íslendingum á kjördag er slíkt að þetta skoffín á eftir að komast aftur á þing.

Stundum minnir Ísland mig á gömlu söguna um litlu bændauppreisnina í Frakklandi. Maður einn var orðinn þreyttur á skattpíningu og öðrum kvölum og leiddi uppreisn. Fólkið stóð og fagnaði en þegar hann sagði fólkinu hvað frelsið kostaði þá hengdi mannfjöldinn manninn og fór aftur í kvölina. Það hafði ekki hugrekki í breytingarnar, þrátt fyrir malandann.

[Vilhjálmur Örn Vilhjálmsson, 25.9.2010 kl. 04:30]

Sigurður Þór, það er aðeins eitt svar við spurningu þinni: Amadinejad er ekki bindyndismaður. Bindið minnir stjórnendur Íran of mikið á snöruna, sem er mikilvægasta amboð réttarríkisins Íran.

Ég sé hins vegar fyrir mér, þegar Amadinejad er allur og byltingin dauð, að þá muni verða gott að vera slips- og kravattkaupmaður í Teheran.

[Vilhjálmur Örn Vilhjálmsson, 25.9.2010 kl. 05:37]

Segðu það, Heimir. Við erum mörg sem höfum upplifað tækifærissinnan í Össuri. Ég held að Össur hafi mótmælt dauðadómnum yfir Sakineh Ashtiani vegna þess að fullt af fólki hrindi í Utanríkisráðuneytið til að bjóðast til að hjálpa, eftir að ég skrifaði færslu snemma í ágúst http://www.postdoc.blog.is/blog/postdoc/entry/1082695/ . þar sem ég greindi frá því til gamans að Össur hefði boðið Ashtiani hælisvist á Íslandi.