Fréttir af samlyndum hjónum

Ég sé að Bryndís Schram sem er orðin full-time ritari fyrir mann sinn, hinn útskúfaða "prófessor", er farin að rita ferðapistla á Pressunni.  

Nú húka þau hjónin á kvisti í Tartú í Eistlandi í skítakulda og sagga og Bryndís skrifar til að hita sér og öðrum. Það væri bara rómantískt og allt gott og blessað, ef það væri ekki fyrir afar heimskuleg og upplogin skrif konu prófessorsins:

"Um þriðjungur íbúa Eistlands eru Rússar. Þeir voru á sínum tíma fluttir inn í stað þeirra þúsunda, sem hurfu í gulagið. Ég heyrði einhvern tíma Lennart Meri, fyrrverandi forseta Eistlands, segja,  að rússneski björnin [sic] hefði bara fengið sér blund - hann mundi von bráðar vakna aftur.  Björninn skyldi þó ekki vera að skríða úr hýði sínu einmitt núna?  "

Kannski hefur Il piccolo professore logið að Brundísi sinni? Ekkert mál er að googla upplýsingar þær sem Bryndís falsar í ferðapistli sínum. Í Eistlandi búa 320.000 manns af rússnesku bergi brotin. Íbúafjöldi landsins er 1.311,870.  Stærðfræði er greinilega ekki sterkasta hlið Bryndísar.

Rússar hafa síðan á miðöldum búið á því svæði sem nú kallast Eistland. Árið 1992, þegar kallinn hannar Bryndísar studdi  frelsi landsins, urðu allt í einu 32% landsmanna ríkisfangslausir. Flestir þeirra voru náttúrulega Rússar. Margir þeirra fluttu aftur til sinna heima,  t.d. hermenn og fjölskyldur þeirra. Nú eru 7,6% landsmanna sem teljast ríkifangslausir í Eistlandi, flestir Rússar sem njóta ekki sömu réttinda og aðrir borgarar. Mikil gangrýni hefur verið á afstöðu Eista til minnihlutahópa í landinu.  Hún er landinu ekki til nokkurs sóma, þó svo að Rússar hafi einu sinni flutt Eista í Gúlög.

Eistar sjálfir, og þar með talið Íslendingurinn Eðvald Hinriksson (Evald Mikson), sendu stóran hluta gyðinga Eistlands í dauðann áður en Þjóðverjar hertóku landið:  Maðurinn hennar Bryndísar ærðist ekki lítið þegar Simon Wiesenthal Center óskaði eftir rannsókn á máli Miksons árið 1992.

Enn leyfa Eistar göngur og minningarathafnir fyrir SS-liða og nasista í landi sínu og líta á þá sem frelsishetjur sínar. Eistar reyna ólmir að eyða allri umræðu um Helförina og gera allt til að setja sjálfa sig í stöðu fórnarlambsins.  En svo einföld var sagan ekki og ferðalýsingar Bryndísar Schram breyta engu um það.

Schram eða Schramm

Eitthvað held ég að frúnni sé farið að förlast. Hún fjallar náið um kráarflakk sitt og prófessorsins hennar.  Þau hafa komið var við í "Schrams Keller" sem Bryndís segir að einhver Schram hafi stofnað árið 1815. Telur hún vel mögulegt að þarna hafi ættingi hennar verið á ferðinni. En sá sem kráin er kennd við í Tartu hét Schramm (með tveimur emmum) og hann stofnaði ekki krána fyrr en 1826 og ekki á þeim stað sem kráin er nú. Ég séð að það er tilboð á gleraugum í Tartu þessa dagana. Skáldskapargáfuna þarf frú Bryndís ekki að eyða gjaldeyri í.

Ég legg til að hjónin hiti sér við annað en hatur og fordóma á kvistinum kalda í Tartú.