Skýrsla rannsóknarnefndarinnar er klámhögg

Ég hef fengið skýrslu rannsóknarnefndarinnar Kaþólsku kirkjunnar í hendur og er búinn að hraðlesa hluta hennar. Gagnstætt því sem ég bjóst við í eintómum hégóma mínum, þá hefur nefndin auðvitað engan áhuga haft á æskuminningum mínum og skrifum, þótt skrif mín hér á blogginu um málið staðfesti margt það sem kemur fram við nánari athugun á framburði sumra vitnanna, framburði sem stenst ekki nánari rannsókn, eða er ekki hægt að staðfesta.

Ég greindi fyrr í dag frá þeim grun mínum, að Jóhannes Gijsen fyrrv. biskup hefði orðið einhvers konar vitni í málinu. Það má teljast afar óeðlilegt, en greinilegt er þó að frásagnir Gijsens stangast á við minni annarra lærðra innan kaþólsku kirkjunnar.

Nefndin kemst svo að þessari niðurstöðu (bls. 108):

"Með vísan til alls ofangreinds verður rannsóknarnefndin að telja óvarlegt að álykta nokkuð um efni ásakana eða viðbrögð við þeim fyrr en kemur að árinu 1988".

Þetta er vissulega mjög viturleg og rökrétt niðurstaða, en verður aðeins að einhvers konar stílbragði. Henni er alls ekki fylgt sem skyldi. Hvert sinn sem því er haldið fram að yfirmenn Georgs hafi brugðist skyldu sinni, er vitaskuld gefið í skyn að ásökuninni sé trúað. Það er ekki það sama að telja sér óvarlegt að álykta um efni ásakananna eða viðbrögðin við þeim fyrir 1988.

Greinilegt er að eitthvað ósætti hefur verið innan nefndarinnar um ályktun. Því það er í raun er engin ályktun, heldur mikið af mótsögnum og skildir eru eftir lausir endar, sem er hægt að hnýta á ýmsan hátt, eftir því sem mönnum hentar. En uppi stendur áminning til stjórnenda kirkjunnar um eitthvað sem þeir tóku ekki á, þótt maður geti ekki sannað hvað það var. Þannig niðurstaða er  ekkert annað en klámhögg.

Ég sé strax að frásögn A (bls. 100), sem enginn getur farið villur vegu um hver er, stangast á við það sem "A", sem hélt því fram að hún hefði orðið fyrir barðinu á séra George, tjáði Fréttatímanum árið 2011. En í skýrslunni er ekki greint frá þeim hrópandi mótsögnum sem voru í frásögnum A í fjölmiðlum.

Skýrslan er einnig full af einkennilegum setningum og övönduðu máli, eins og t.d. á bls. 103:

Borið var á hinn bóginn að A hafi sagt séra Davíð Tencer frá ofbeldi af hálfu séra George árið 2007 þar sem hann var staddur í verslun.

Hvernig á maður að skilja þetta rugl? Var A að halda því fram að séra George hefði haft í frammi ofbeldi við sig í verslun árið 2007. Eða sagði A Davíð Tencer frá því árið 2007, að George hefði beitt sig ofbeldi, þegar A hitti Tencer í versluninni? Hvað á maður að halda? Las enginn þetta yfir? Í svo mikilvægum skýrslum verða menn að skrifa skiljanlegt mál.

Þessa skýrslu verður vitaskuld að endurrita, svo hún sé ekki ruglingslegt plagg á kjánalegu og illa ígrunduðu lagamáli. Öllu verður að lýsa faglega með heimildarýnisaðferðum, t.d. hvað stangast á í frásögn vitna, trúnaðarmanna og við það sem kemur fram í öðrum upplýsingum, til að mynda barna sem dvöldu í Riftúni, sumardvalarheimili Kaþólsku kirkjunnar, og svo og barna í Landakotsskóla.

Nú, þegar í ljós er komið, að vart stendur steinn yfir stein í frásögnum meintra þolanda frá því fyrir 1988, sem hægt er að álykta um á rökrænan og vitrænan hátt, að nöfn þessa fólks sem setti fram ásakanirnar er alveg eins hægt að birta eins og nöfn meintra gerenda.

En eitt er víst, sumir íslenskir fjölmiðlar eru þegar búnir að fella sinn dóm og einnig fjöldi manns sem ekki hefur lesið skýrsluna, en sem hatar kirkju og trú með svo miklum krafti, að hvaða áfellidómur sem er verður að vatni á hatursmyllu þess.

Lesið einnig færslu mína frá því fyrr í dag, sem ég kallaði "Kirkjunauðgun?"

Kirkjunauðgun?

 

Þegar Rannsóknarnefnd Kaþólsku kirkjunnar hóf störf sín í fyrra til að kanna ásakanir um kynferðisglæpi og mannvonsku á hendur starfsmönnum kirkjunnar, hafði ég samband við nefndina og lét henni í té upplýsingar sem ég tel skipta máli.

Ég hafði á þessu bloggi fyrstur manna skrifað opinberleg um mannvonsku Margrétar Müller, sem var nefnd til sögunnar sem illvirki sumarið 2011, þegar ásakanirnar á henni og séra George birtust í Fréttatímanum í júní 2011. Ég skrifaði ég nokkra pistla á bloggi mínu sem lesa má hér

Upphaflega kom þessi færsla:

https://www.postdoc.blog.is/blog/postdoc/entry/889641/ (skrifuð 4.6. 2009)

https://www.postdoc.blog.is/blog/postdoc/entry/1174389/ (skrifað 17.6.2011)
https://www.postdoc.blog.is/blog/postdoc/entry/1174980/ (skrifað 20.6.2011)
https://www.postdoc.blog.is/blog/postdoc/entry/1175282/ (skrifað 22.6.2011)
https://www.postdoc.blog.is/blog/postdoc/entry/1175499/(skrifað 23.6.2011)
https://www.postdoc.blog.is/blog/postdoc/entry/1176337/ (skrifað 29.6.2011)
https://www.postdoc.blog.is/blog/postdoc/entry/1176705/  (skrifað 29.6. 2011)
https://www.postdoc.blog.is/blog/postdoc/entry/1176962/ (skrifað 1.7.2011)
https://www.postdoc.blog.is/blog/postdoc/entry/1177576/  (skrifað 4.7.2011)

Ég var sem barn í sumarbúðum Kaþólsku kirkjunnar, bæði í Stykkishólmi og í Riftúni, þó svo að ég sé ekki kaþólikki. Í Stykkishólmi var ég mjög ungur og þótti gott að vera, en allt öðruvísi var vistin í Riftúni. Það var hreint helvíti á jörðu fyrir sum börnin. Ég er líklega eini maðurinn sem á enn bréfviðskipti við móður sína frá þessum tíma í sumarbúðunum. Þar lýsi ég æ ofan í æ óskum mínum um að komast burtu frá Riftúni. Ég skrifaði meira en flest börn og gekk undir heitinu "spekingurinn" í Riftúni, sem var ekki það versta sem maður varð fyrir þar. Bréf mín og óskir um að komast heim voru vegna ofsókna Margrétar Müller i minn garð. Mörgum börnum leið mjög illa vegna hennar.

Ég bjóst við því að fá skýrsluna í hendur, þar sem ég veitti nefndinni upplýsingar. Nú er skýrslan komin og mega allir fjölmiðlar fá skýrsluna, en ekki maður sem gaf nefndinni upplýsingar.

Og þannig sem RÚV/Sjónvarp upplýsti um skýrsluna í kvöldfréttum 2. nóvember 2009, þá mætta skilja niðurstöðuna þannig að búið sé að dæma tvo einstaklinga fyrir glæpi.

Alvarlegri eru vissulega ásakanir þeirra sem urðu fyrir kynferðislegu ofbeldi þeirra tveggja erlendu starfsmanna kirkjunnar sem ákveðið hefur verið að nefna og setja á fórnaraltari nefndarinnar. En hve vel var framburður þeirra rannsakaður. Ég fann  mótsagnir í framburði eins aðila og greindi frá því á bloggi mínu í fyrra.

Ekki varð ég persónulega eða neinn sem ég þekki fyrir aðkasti, hvorki kynferðislegu né öðru ofbeldi af höndum sér Georges. Börn í Riftúni leituðu til hans í vandræðum sínum. En kannski er ekki greint frá frásögnum mínum í skýrslunni.

Ég hef beðið nefndina um skýrsluna, svo ég geti séð hvort nefndin hafi notað þær upplýsingar sem sendi henni.  Einhver vandkvæði virðast á því og er mér bent á að kaþólska kirkjan hafi ekki birt skýrsluna á heimasíðu sinni. Er það virkilega fyrirstaðan fyrir því að ég geti ekki fengið skýrsluna?

Hér má lesa bréfaviðskipti mín við nefndina, sem nú að einhverjum ástæðum í stökustu erfiðleikum með að láta mé í té skýrslu sína.

Johnnes Gijsen sem vitni ?

Mér sýnist að fjölmiðlar, sem hafa fengið skýrsluna, geri mikið úr þætti Jóhannesar Gijsens biskups og hann er greinilega orðið eitt aðalvitni nefndarinnar. Sjálfur hefur Gijsen, sem nú húkir í ellinni í Karmelítaklaustri í Hollandi, legið undir ásökunum um kynferðisafbrot. Hann er samt orðið vitni um séra störf séra Georges. Getur það talist eðlilegt? 

Rannsóknarnefnd um kynferðisafbrot kaþólsku kirkjunnar í Hollandi komst að þeirri niðurstöðu, að meint afbrot Gijsens biskups er hann vann við kaþólskan prestlingaskóla í Rolduc í Hollandi hefði "tæknilega" séð ekki verið kynferðisglæpir. Gijsen er sagður hafa legið á gægjum og notið þess er skólapiltar fróuðu sér er hann var svefnsalsvörður í Rolduc. 

Sjálfur neitaði Gijsen öllum ásökunum fyrrv. nema um gægjur og afbrigðilega kynhegðun. Við þekkjum mannlegt eðli, sem biskupar geta líka haft, og þekkt er einnig það fyrirbæri að þvo hendur sínar og þurrka með því að dæma samferðamenn sína fyrir sama glæp eða verri en maður sjálfur hefur framið. Þótt "glæpur" Gijsens sé vissulega ekki sannaður á hann, hefur Gijsen biskup hefur sannarlega gert sig sekan um rætið gyðingahatur á 9. áratug síðustu aldar.

Johannes Gijsen. Hvernig má vera að svo umdeildur einstaklingur sem hann er, sé orðinn að vitni í skýrslu um undirmenn sína sem hann lagði fæð á?

Gijsen er kannski ekki áreiðanlegasta vitnið um misferli annarra og afbrigðilega kynhegðun, þar sem hann hefur verið ásakaður um hið sama. En svo virðist að dómgreind íslensku nefndarinnar sé þannig farið að meðlimir hennar telji svo vera. Þeir hafa sent einhvern til að heimsækja karlinn eða tala við hann í síma. 

Hér langar mig að benda á þátt í þáttaröðinni Andere Tijden í Hollandi, sem einvörðungu fjallar um hinn umdeilda Johannes Gijsen. Mæli með þvi að nefndin kynni sér innihaldið og t.d. það sem John Jansen segir þegar 14,23 mínútur eru liðnar af þættinum. (Sjá: http://www.geschiedenis24.nl/andere-tijden/afleveringen/2007-2008/Bisschop-Gijsen.html: Aðrar kynningar á Gijsen biskupi er að finna á YouTube, m.a. þessi : http://www.youtube.com/watch?v=UX4MjpfoP1k).

Öruggt er að kynhneigð Gijsens biskups var þegar þekkt á árunum 1979-81, þegar punk-hljómsveitin Disease söng um preláta þennan.

Myndin efst er af Séra George og Gijsen biskupi. Þeim kom aldrei vel saman. Eru frásagnir hatursmanna hver um annan vel til þess fallnar að gefa álit í skýrslu um meint glæpsamlegt athæfi þess sem látinn er? Gijsen incompetentus est, að mínu mati og kannski líka rannsóknarnefndin íslenska? En ekki má gleyma því að núverandi Páfi var stuðningsmaður Gijsens í stormviðri því sem Gijsen olli í starfi sínu sem biskupi Roermond í Hollandi.

Margoft hefur maður heyrt sögusagnir af íslenskum þjónum kaþólsku kirkjunnar á nútíma, og jafnvel nokkrar eins ljótar og af útlendingunum Séra George og Margrétu Müller. Voru íslenskir þjónar kirkjunnar ekki rannsakaðir af rannsóknarnefndinni? Eða þótti hentugt að notast við tvo dauða útlendinga til að lenda málinu? 

Viðbrögð núverandi biskups á Íslandi, sem er í eins konar útlegð á Íslandi fyrir skoðanir sínar um Miðausturlönd, eru eftir þeim forskriftum sem Vatíkanið hefur gefið. Samkvæmt þeim reglum getur kirkjan sætt sig við að eyðileggja mannorð einstakra manna, þó svo að engar sannanir séu fyrir sekt þeirra. Betra er samkvæmt þessari doktrínu að fórna einum en allri kirkjunni. Ekki held ég að þessi fílósófía gagni Kaþólsku kirkjunni mikið.

Vona ég að rannsóknarnefndin sendi mér nú skýrslu sína sem allra fyrst, svo ég sjái hvernig hún hefur unnið.