TF-STJORN hrapar

 

Eins og öll önnur karlrembusvín hef ég verið að velta fyrir mér hvað flugfreyja geti boðið upp á í stöðu forsætisráðherra.

Ég er ekki að segja að hún geti ekkert, nú þegar tími hennar er loks kominn. Sjáið t.d. Piu Kjærsgaard í Danmörku, sem hefur óbeint stjórnað öllu í Danmörku síðustu 10 árin. Hún ryksugaði hjá gamalmennum áður en hún fór út í stjórnmál. Hún hefði nú ekki farið að heimta að sjórna ríkissjórn 2 mánuðum fyrir kostningar. Það er uppskriftin af tapfylgi.

En Jóhanna er ekki bara hvaða flugfreyja sem er, og er greinilega glöð yfir því að vera komin aftur í eins konar loftferðabisness.

Einhverjir hringja og hún gefur fólkinu það sem það vill. En það kostar. Í ríkistjórnargeimskutlunni er áhöfnin greinilega uppteknust af því að reka og ráða, í stað þess að leysa vandann.

Þetta er ekki eins og í dentíð, þegar maður fékk allt um borð, innifalið í verðinu, og stundum meira til, alveg eins og í Svíþjóð. Bíðið bara þangað til hún Jóhanna kemur með Saga Butique-vagninn. Hún er örugglega með tilboð á ilmvatni sem kallast Deception og rakspíra sem heitir Old Fake.

Hver flýgur eiginlega flugvélinni? Er hún af gerðinni Fucked Up Friendship?

S.O.S., over and out.