100 % kvennaþing takk eða Alþingislás

Hörmulegar eru þessar lýsingar. Halda mætti að besefinn á stórum hluta íslenskra karla sé alltaf úti að kíkja eða fastur í rennilásnum. Þeir eru gramsandi á hvaða konu sem er, en helst ekki sinni fallegu eiginkonu.

Ég hafði aldrei ímyndað mér að stjórnmál gætu gert karla svona óskaplega graða og vitstola og að greðjan væri aladrifkrafturinn í pólitík. Getur hugsast að einhverjar konur hafi hagað sér á sama hátt? T.d. ráðherrar sem héldu framhjá á fundum erlendis? Varla.

Þetta vandamál er auðvitað ekki aðeins til á Íslandi, sem vitaskuld afsakar ekki nokkurn skapaðan hlut. Karlar hafa alltað notað kyn sitt og fallþunga til að halda konum niðri.

Ekki eru þetta eintómir órar í konunum? - fjandakornið nei!

Dagpeningarnir á vinnufundum hins opinbera virðast fara í drykkju, kynsvall og alls kynsofbeldi. Maður hugsar með hryllingi til þeirra kvenna sem létu undan hinu opinberu kynæði.

Orð eins og drekka, fullur, brjóst og klof virðist vera það sem konurnar sem skrifa minningar sínar úr stjórnsýslu muna best frá fundum og starfi sínu.

Er nema von að allt hafi farið á hausinn á Íslandi? Stjórnlaus typpi eru ekki vænleg til árangurs.

Lausnin er Alþingislásinn, sjá ofar. Hann fæst aðeins í small og extra-small, sem smellpassar á íslenska stjórnmálamenn, forstjóra, yfirmenn og aðrar karlrembur. Setjið Lilla undir lás og slá.

Sagðist bara þurfa að fá að ríða henni

Athugasemdir

[valdimar jóhannsson (IP-tala skráð) 24.11.2017 kl. 12:21]

Áður fyrr þótti nóg að vefja hann inn í Alþýðublaðið.
Það stóð aldrei neitt í Alþýðublaðinu.

[Stefán (IP-tala skráð) 25.11.2017 kl. 02:08]

Ekki vera allt of fljótur að dæma karlmennina, Vilhjámur. Ég trúi ekki einu orði af þessari lyftusögu. Enginn íslenzkur karlmaður myndi gera og segja það sem er staðhæft í frásögninni. Ímyndunarafl femínistanna fer auðveldlega á flug eftir á. Það gerðist ekki neitt í lyftunni, annars myndi þessi kona hafa tilkynnt það forráðamönnum SÍS-ráðstefnunnar.

Í annarri frétt sakar Hildur Jakóbína forstöðumann Barnaverndarstofu um kynferðislegt áreiti. Það er einnig uppspuni. Hún er bara reið yfir því að vera rekin fyrir afglöp í starfi og þarf að klína sökinni á einhvern annan en sjálfa sig.

100% kvennaþing (á Alþingi), nei, takk. Við prófuðum 50%-50% þing 2009 - 2013 og það gekk ekki vel, því að þingkonurnar á vinstrivængnum höfðu annarleg pólítísk viðhorf. Allt í lagi að hafa fifty-fifty (eða annað hlutfall konum í vil), svo fremi sem þingkonurnar séu ekki öfgafemínistar með annarlegar hvatir.

Og hananú.

Til Valdimars: Ég notaði nú alltaf Þjóðviljann í gamala daga. Hann gafst vel enda stóð mér ... öh ... stóð margt áhugavert í honum. Í þá daga var Mogginn málgagn bandarískra hagsmuna og Þjóðviljinn var málgagn sovézkra, en Þjóðviljinn var mikið fyndnari en Mogginn.

[Vilhjálmur Örn Vilhjálmsson, 25.11.2017 kl. 07:02]

Stefán, ertu að segja að konurnar séu að ljúga þessu?  Ef svo er yrði það hræðilegt sjálfsmark og blettur á bláa kjólnum sem lengi væri að fá af.

Ég sagði ekkert um öfgafemínista, þessar hlægilegu, sem eru líkari körlum ef eitthvað er. En ég tel að fleiri konur á þingi væru til bóta. Flestar konur hafa fjölbreyttari hugsunarferli en karlar, og ég held meiri víðsýni og alla vega mennskari. Málin ganga í öndvegi hjá konum, ekki greddan eins og hjá mörgum íslenskum stjórnmálamönnum. 

[Vilhjálmur Örn Vilhjálmsson, 25.11.2017 kl. 07:03]

Ekki vissi ég að Alþýðublaðið hafi haft svona sefjandi áhrif á greðjukarla. Það er kannski kominn tími til að endurvekja það.

[Stefán (IP-tala skráð) 25.11.2017 kl. 23:55]

Shalom.

Já, ég er sannfærður um að margar af þeim séu að ljúga þessu. Sérstaklega var þessi lyftusaga ótrúverðug. Auðvelt að spinna svona atvik um óþekkta og ónafngreinda menn, þegar enginn getur staðfest atvikið. Jóhannes Ragnarsson, bloggari hefur kallað eftir því hjá þessum fjölmörgu stórnmálakonum að þær nafnbirti sökudólgana, sem þær munu einungis gera ef atvikin eru sönn og aðrir geti stutt frásögnina. En nafnbirting ein og sér er heldur engin sönnun, sbr. frétt um að Bragi Guðbrandsson hafi verið sakaður um að áreita kynferðislega Hildi Jakóbínu, sem var rekin úr starfi hjá félagsþjónustunni í N.-Ísafjarðarsýslu fyrir afglöp og lögbrot í starfi. Og hún er greinilega að hefna sín á Braga, og hvað er betra en falskar ásakanir um kynferðislegt áreiti, ásakanir sem eru í tízku?

Nei, konur eru ekkert betri stjórnendur en karlar. Hæfileikar til að stjórna og gera gagn á þingi og í stjórnsýslunni er óháð kyni. Allar þingkonur og kvenkyns borgarfulltrúar vinstriflokkanna eru í bullandi öfgafemínisma. Jafnaðarmenn og jafnréttissinnar eru þær allavega ekki á meðan þær velta sér upp úr tittlingaskít, en loka augunum fyrir hinu daglega kynbundna ofbeldi í Islam. Það er engin eins blind og sú sem ekki vill sjá. Ég er jafnvel þeirrar skoðunar, að öfgafemínistarnir stjórni Íslandi bak við tjöldin, allir karlkyns stjórnmálamenn skjálfa á beinunum fyrir þeim. Þora ekki neinu, hafa ekki manndóm til að andmæla vitleysu eins og "kynjaðri hagstjórn" og öðru álíka asnalegu. Komandi ríkisstjórn verður leidd af öfgafemínistum í VG og verður sennilega gjörsamlega stefnulaus og handónýt eins og nær allar ríkisstjórnir hafa verið á lýðveldistímanum. Eina undantekningin var Nýsköpunarstjórn Ólafs Thors.

Nei, ég vissi þetta heldur ekki um Alþýðublaðið. Á sjöunda og áttunda áratugnum var þetta óttalega ómerkilegur blaðsnepill, og eins var flokkurinn orðinn handónýtur eftir að hafa verið botnlangi úr Sjálfstæðisflokknum árum saman. Ég þekki heldur enga greddukarla, ég efast um að þeir séu til á Íslandi, sem er löngu orðið kynferðislega gerilsneytt þjóðfélag, enda femínistarnir löngu búnar að "gelda" (emasculate) alla karlmenn sem þær koma nálægt og íslenzkar konur eru yfirleitt mjög ókvenlegar miðað við erlendar konur, a.m.k. þær sem hafa alið allan sinn aldur hér á Fróni.

En hér er gott ráð til íslenzkra karlmanna í öllum stéttum: Bezta ráðið til að forðast ásakanir um kynferðislegt áreiti og þaðan af verra, er að koma hvergi nærri íslenzku kvenfólki. Hafa varann á.

[Stefán (IP-tala skráð) 26.11.2017 kl. 00:02]

Þetta er kannski ekki alveg sanngjarnt hjá mér. Það voru TVÆR undantekningar, tvær sæmilega góðar ríkisstjórnir. Nýsköpunarstjórnin á stríðsárunum og svo ríkisstjórn Sjalla og Framsóknar 2013 - 2016, sem vann það afrek að koma landinu upp úr kreppunni, sem vinstristjórnin þar á undan reyndi að viðhalda.