Assad as a sad ass can be

Nú á illmennið Bashar al-Assad ekki sjö dagana sæla. Sumarið á Sýrlandi verður heitt.

Eftir að hann og fjölskylda hans hafa verið böðlar þjóðar sinnar svo áratugum skiptir, er spilaborgin að hrynja. Meiri illmenni og öfgasinnar en Basher gætu steipt Assad ræflinum af stóli. En hann mun nú örugglega drepa stíft áður en það gerist. Af myndum frá ýmsum borgum má sjá, að Hizbollah, Hizb ut-Tharir og aðrir hópar á vegum Allah hins stórfenglega eru í fararbroddi þeirra sem vilja "frelsi" á Sýrlandi.

Nú dauðsér Basher al-Assad eftir því að hafa ekki fengið vinkonu sína, Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttur, inn í Öryggisráð SÞ. Þar sitja menn og hugsa ráð sitt vel og lengi.

Ég var í Berlín fyrr í vikunni og tók eftir því, þegar ég hjólaði í heimsókn í íslenska sendiráð til að sjá sýningum um íslenska rithöfunda, að sýrlenska sendiráðið, sem er beint á móti, var búið að setja upp málmlokur fyrir alla glugga. Menn geta lokað gluggum og augum, en ekki endalaust.

Ingibjörg and Assad. Two great leaders of the past.