Ævintýri: Dauðinn á jöklinum

Íslensk náttúra getur verið váleg og það getur nútíma "action-ferðamennska" einnig verið. 

Íslenskt fyrirtæki selur fólki ferðir á snjósleðum upp á jökla. Allt virðist í himnalagi og framkvæmdastjóri fyrirtækisins er sagður jöklasérfræðingur. Hver vill ekki  á vélsleða á 15 km. hraða með slíkum manni. Hvar fær maður annars titilinn "Glacier Expert"? Upplýst er á vefsíðu fyrirtækisins, að menn þurfi ökuréttindi, væntanlega bílpróf, til að aka vélsleðunum. 

En á jöklinum bíður svo dauðinn. Maður sá frá Kínverska lýðveldinu á Taiwan, sem lést í ferð fyrirtækisins, er sagður hafa upplýst ranglega að hann hefði ökuréttindi. En í ljós er komið að hann hafði reynslu af vespum. En hvað á vélsleði sameiginlegt með bifreið? Jöklasérfræðingurinn segir að "maðurinn hafi laumast til að fara á vélsleðann, sett bensínið í botn og misst stjórn á sleðanum með fyrrnefndum afleiðingum. Mikil mildi þykir að aðrir ferðamenn slösuðust ekki."

Ævintýraferðir á Íslandi, þar sem líf fólks getur hangið á bláþræði, eiga ekki að vera möguleiki nema að þátttakendur geti sýnt fram á mikla reynslu af t.d. vélsleðum. Öðrum ber að fá eins dags kennslu á vélsleða með tilheyrandi varnaðarorðum um hættur þessa varasama farartækis.

Á vefsíðu annars fyrirtækis, sem einnig bíður upp á ferðir á Langjökul er meðal annars upplýst að börn niður að 8 ára aldri með skóstærðar 35 komist í slíkar ferðir, en þetta fyrirtæki virðist þó krefjast þess að menn séu með ökuskírteini á sér. Reynslu úr vélsleðaíþróttinni er þó ekki krafist:

Age limit: 8 years as a passenger on the snowmobile. Children 8-12 years old get 50% discount.

[Sjá hér um börn og snjósleða]

Special skills required: Anyone driving the snowmobile must have a valid driving licence with them. No prior knowledge of the sport is required.

Eins og Chris frá BNA upplýsir á enn annarri vefsíðu fyrirtækis (Eskimos) sem býður upp á vélsleðaferðir á jökla á Íslandi:

"Snowmobiles are a hell of a lot of fun!"

Kannski ekki, þegar eigendum þessa fyrirtækja er leyft að tjá sig á miður sómasamlegan hátt um dauða þátttakenda í ferðum þess í fréttum, þegar greint er frá nafni hins látna ferðamanns.

En kannski þarf maður ekki að sýna eins mikla virðingu við dauða stærðfræðiprófessors frá Taiwan eins og við dauða Íslendinga, þegar greint er frá slysum sem þeir farast í ?