Aumingja Egill

 

Í fyrradag var Egill Helgason með ónot um fornmenningaráhuga nýju ríkisstjórnarinnar og skrifaði pistil á Silfrinu um það. Hann sagðist vera á ferðinni í Vesturheimi.

Ég setti litla, saklausa athugasemd við bloggið og bað fyrir kveðju til fjarskylds frænda míns Bob Bournes sem er einn af frægari Vestur-Íslendingunum um þessar mundir.

Egill skvetti strax í mig ónotum, sem sýnir kannski hvers kyns mann hann hefur að geyma.

Svo gerði ég einnig fræðilega athugasemd við bloggið og við ágæta athugasemd annars lesanda. Enginn dónaskapur þar. Aðeins staðreyndir. Það fjarlægði Egill líka. Því athugasemdin sýndi fávisku Egils.

Hér sjáið þið athugasemdirnar þegar ég var þar síðast, og nú getið þið séð hvernig Egill stundar staðreyndaútrýmingu og skoðanaskipti.

Þessi handhafi rétthugsunar þolir greinilega ekki tjáningar- og skoðanafrelsi.

Menn hafa vitanlega rétt á því að fjarlægja orð manna, ef þeir eru með aðdróttanir, persónulegt skítkast, fordóma og þess háttar. En það var ég ekki. Það var Egill hins vegar, og hann ritskoðaði mig líka, því ég leyfði mér að sýna lesendum hans fram á vankunnáttu hans.

Mig langaði að deila þessu með ykkur, sér í lagi þeim ykkar sem ekki eruð búnir að sjá í gegnum þennan karl.