Leita í fréttum mbl.is

Bloggfærslur mánaðarins, janúar 2011

Er Amína Valsdóttir góð heimild?

Arabiskar_baekur
 

Meðan erlendir fjölmiðlar leita skýringa á því sem nú er að gerast í Egyptalandi hjá sérfræðingum eða stjórnmálamönnum, þá er Sigrún nokkur Valdsóttir (f. 1976), sem gengur undir nafninu Amína (til vinstri á myndinni hér að ofan), orðin ein aðalheimild Ríkisútvarpsins um ástandið í Egyptalandi.

Menn, sem hafa gagnóða þekkingu á Egyptalandi, vita vel, að ekki er Hosni Mubarak neinn lýðræðissinni enda hefur hann setið lengur en Davíð Oddsson, Ólafur Ragnar Grímsson og Jóhanna Sigurðardóttir til samans. En hann nýtur enn mjög mikilla vinsælda í sveitum landsins. Hann er hins vegar hataður meðal íslamista sem seilast eftir völdum í Egyptalandi. Þegar sumir vinstrisinnaðir stjórnmálamenn á Vesturlöndum eru farnir að hlakka yfir endalokum Mubaraks, eins og hann sé einhver Saddam Hussein, er heldur langt gengið. Menn munu sakna Mubaraks ef íslamska Bræðralagið kemur í hans stað og byrjar að útdeila fötwum sínum gegn frelsi og lýðræði um heim allan.

Amína Valsdóttir, aðalheimild RÚV um Egyptaland, kemur nú orðið fram í trúarlegum einkennisbúningi, sem þó hvergi er lýst í trúarritum þeim sem hún fylgir. Hún var eitt sinn bara venjuleg íslensk Ella í rúllukragapeysu, en nú er hún á vegum Allah, hins almáttuga og miskunnsama, sem men drepa fyrir þegar spámaður hans, "M", verður fyrir minnstu gagnrýni.

G9A36EGJ

Amína hefur opinberlega sagt sögu umbreytingar sinnar, frá því að vera kristinn íslendingur sem aldrei hefur séð stríð og óeirðir til að vera í forsvari fyrir trú sem notuð er til að lýsa yfir dauðadómum yfir fólki sem segir réttmæta skoðun sína. Trú, sem því miður er notuð til illra verka um víða veröld.

Stutt heimsókn á heimasíðu Amínu sýnir mér að hún aðhyllist öfgastefnur. Hún tengir sig t.d. við http://www.fatwa-online.com/ og þar má lesa ýmislegt ljótt

Það sem Amína (Sigrún) Valsdóttir aðhyllist er eitt að aðalvandamálum Egyptalands. Amínu Valsdóttur má vera það ljóst að bókaverslun sú sem hún rekur með vinkonu sinni, Mandy Bush í ríku hverfi í Kaíró á sér ekki langa lífdaga, ef landið verður lamið aftur á steinöld Múhameðs og hersveita hans. Bækurnar í bókabúðinni hennar Amínu eru öruggleg margar hverjar hættulegar Íslam og verða rifnar í tætlur líkt og múmíurnar á Þjóðminjasafni Egypta um daginn.

Mér er nokkuð sama um hvað Amína segir um stjórnvöld í Egyptalandi á RÚV, og hún er í mínum augum ekkert miklu betri en sumir sjálfskipaðir útsendarar Hezbollaah og Hamas sem vinna á fréttastofu RÚV. Allir sem þekkja sögu Egyptalands vita, að fátæktin þar er ekki einvörðungu til orðin vegna þess að fáeinar fjölskyldur stjórna landinu og raka til sín öllum gróða. Vandamál Egyptalands er að þjóðinni sem þar býr nú, hefur ekki tekist að komast fyllilega inn í nútímann og eignast hinn "ameríska draum" sem 90% Egypta dreymir um. Fátæktin, eymdin og hatrið er fyrst og fremst vegna öfga trúarinnar sem gegnumsýrir allt þjóðlífið. Offjölgunarvandmálið og fátækt Egyptalands er alls ekki komið til vegna 30 ára stjórnar Mubaraks. Hana má rekja til þess þjóðernislega "sósíalisma" sem Gamal Abdel Nasser framfylgdi, þar sem þjóðvæðingin gekk að einkaframtakinu dauðu. Nasser atti landinu út í vonlaus hatursstríð gegn Ísrael, og tapaði. Síðan sátu Egyptar uppi með vonlausa bandamenn, Sovétríkin, svo ekki var að spyrja að áframhaldandi óförum, þangað til að friður komst á við Ísrael og Bandaríkin árið 1979. Mubarak hefur þrátt fyrir allt tekist að snúa ástandinu í Egyptalandi til betri vegar.

Amína Valsdóttir er ekki trúverðug heimild um það sem gerist og mun gerast í Egyptalandi. Kona sem rekur bókabúð, en sem líka er hlynnt fötwum, er ótrúverðug. En hverju mátti annars búast við af fréttaflutningi á RÚV?

Egyptar eru dálítið seinir að fatta. Það tók forðum 10 plágur áður en þeir gáfu gyðingum fararfrelsi. Nú eru þeir augsjáanlega tilbúnir að fara í gegnum fleiri plágur til að uppgötva að þeir hafa þegar meira frelsi en flestar þjóðir undir oki trúaröfga í Miðausturlöndum. Egyptar hafa ekki ráð á því að skjóta sjálfa sig í fótinn.

Jóhanna 
Sjáumst í Kaíró elskurnar mínar!

Hollensk kona hengd í Íran

zahra
 

Ef til vill eru það hengingar sem "róttækir" Íslendingar sækja í, þegar þeir halda á vit menningarinnar í Íran. Jóhanna Kristjónsdóttir er ein af þeim sem miðlar menningu núverandi Íransríkis til Íslendinga og rekur ferðamiðlun fyrir fólk sem af einhverjum ástæðum, frekar sjúklegum, vill til Írans og annarra ríkja þar sem mannréttindi eru fótum troðin. Maður spyr sig, hvort kvenfyrirlitningin í Íran sé ekki nægileg til að það eineygða fólkið í fjölmenningardisneyworldinu, sem ferðast með Austurlanda-Jóhönnu haldi sig frekar heima við en akkúrat að vera að álpast þangað sem fólk er hengt eða grýtt fyrir hið minnsta andóf. En kvalarlosti gamalla komma þekkir víst engin landamæri.

Hollensk kona, hin 46 ára Zahra Bahrami, sem var fædd í Íran, var í gær hengd í Íran. Hún tók þátt í mótmælum í Íran fyrir rúmu ári og var fangelsuð. Svo var hún, eins og margir óvinir Íranskra stjórnvalda, ásökuð um að hafa verið bendluð við smygl á eiturlyfjum og er sögð hafa verið með kókaín í fórum sínum. Eins og þið vitið líklegast öll, er Íranstjórn sjálf stærsti útflytjandi á eiturlyfjum í heiminum.

Legg ég til að hóparnir hennar Jóhönnu Kristjónsdóttur heimsæki í staðinn eina landið í Miðausturlöndum sem ekki vanvirðir grundvallarmannréttindi. Já, Ísrael, elskurnar mínar, landið sem þið hatið.

Svipmynd frá Tehran:

EXECUTION-IRAN
Jóhanna 
Sjáumst í Tehran elskurnar mínar!
Tóti og Maja
Þessi öldnu hjón frá einhverju elliheimilinu á Fróni mæla með Íranferðum. Þau virðast vera alveg ólm eftir því að komast í tæri við menningu Amadinejads, Ghadaffís og Assads.

Siðleysi Ögmundar á sér forsögu

Ísland úr ESB Ömma burt 

Auðvitað axlar Ögmundur Jónasson enga ábyrgð. Það hefur hann aldrei gert. Hann hefur ævilangt verið heillaður að mannfjandsamri stefnu, sem í sumum ríkjum heimsins olli dauða milljóna manna. Því skyldi einhver fauskur á Íslandi, sem aðhylltist tálsýnir kommúnismans, iðrast eða bera ábyrgð á nokkrum sköpuðum hlut?

Það er lítilmótlegt að sjá Ögmund Jónasson taka sér þann rétt að gagnrýna Hæstarétt úr pontu á Alþingi. Þegar lýðskrumarar eins og Ögmundur byrja að gera lítið úr æðsta stigi dómsvalds á Íslandi, er illa komið fyrir lýðræðinu, og reyndar líka almenningi sem löglega kaus þá fulltrúa, sem samþykktu þau lög sem dómstóllinn dæmir löglega eftir. Ögmundur gerir einfaldlega sekan um að vera kominn á 1. hættustigið í tilurð einræðisríkisins. Það gerist nefnilega þegar öfl í þjóðfélaginu lýsa frati á löglegar stofnanir þjóðríkis og gefa í skyn að þeim sé ekki treystandi, þó svo þær fari að lögum. Að dómsmálaráðherra og mannréttindaráðherra leyfi sér svo afbrigðilega hegðun er enn alvarlegra, ekkert minna en óforkastanleg hegðun.

Ögmundur ber ekki virðingu fyrir lýðræðinu þegar hann segir að það sé réttur sinn að gagnrýna Hæstarétt í máli, þar sem dómstóllinn hefur komið að einhljóða niðurstöðu um að undirbúningur og framkvæmd kosninga til Stjórnlagaþings hafi verið ólöglegur. Ábyrgðin á þeirri handvömm og lélegum undirbúningi kosninganna liggur hjá Ögmundi og ríkisstjórninni. Stjórn sem sýnir tilburði til sovétískra stjórnahátta, þar sem dómstólar, stofnanir fólk og hópar eru settir út af sakramentinu ef þeir er með eitthvað múður.

Hvernig er hægt að komast í veg fyrir slíka stjórn? Það er einfalt. Krefja ber þess, að hún segi af sér og að fram fari kosningar. Virðir þessi stjórn slíkar kröfur?  Varla, og því erum við komin á 2. hættustig fyrir einræði. Við erum komin með ráðsstjórn, enda er ekki lengi síðan að meðlimir ríkisstjórnarinnar voru aðdáendur stórvelda sem frömdu þjóðarmorð. Reyndar eru við komin á 3. hættustig, þegar ráðherrar neita að axla tvímælalausa ábyrgð, líkt og Ögmundur Jónasson gerir. Sekur og siðlaus er hann, líkt og ismar þeir sem einkennt hafa líf hans.

Ísland úr ESB og Ögmund burt!


Dönsk yfirvöld skipa gyðingum að hylja sig

Hors 1  mask
 

Í gær (15.1. 2011) birtist grein í danska dagblaðinu Berlingske Tidende eftir blaðamanninn og sagnfræðinginn Bent Blüdnikow um skrif mín í tímaritið Rambam, sem ég ritstýri. Rambam er ársrit sögufélags gyðinga, Selskabet for Dansk Jødisk Historie, í Danmörku og Blüdnikow er reyndar formaður þess félags. Í nýjasta árgangi ritsins eru margar merkar greinar sem fjalla um mjög mismunandi efni, allt aftur frá 18. öld fram á okkar daga.

Forside 2
Rambam 19/2010. Forsíðumyndin er af sjörnu þeirri sem danskir nasistar límdu á hús gyðinga
í Kaupmannahöfn í byrjun árs 1942.

Í inngangsorðum að Rambam 19/2010 greindi ég frá stuttum kvikmyndabút, sem nýlega var dreginn fram í dagsljósið vegna rannsóknar á aðild danska SS-mannsins Søren Kams að morðum í Danmörku og brottflutningi handsamaðra gyðinga frá Danmörku í fangabúðirnar Theresienstadt árið 1943. Dómsmálaráðherrann, sem árið 2007 var Lene Espersen, lét rannsaka aðild Kams að aðförinni gegn gyðingum í Danmörku árið 1943. Þá var fyrrgreindur kvikmyndabútur, sem aldrei hafði áður verið birtur/sýndur í Danmörku, dreginn fram í dagsljósið á Borgarskjalasafninu í Kaupmannahöfn og afhentur lögreglunni í Kaupmannahöfn sem sá um rannsókn málsins í samvinnu við saksóknara Kaupmannahafnar.

Þar sem mér þótti opinber skýrsla um rannsóknina sem birt var í lok árs 2008 mjög lítilfjörleg, bað ég strax um að fá aðgang að öllum gögnum. Mér var ítrekað neitað um það. Nú hef ég eftir öðrum leiðum fengið að sjá skýrslu lögreglumannanna sem rannsökuðu málið. Einn þeirra sýndi mér hana sjálfur á eigin ábyrgð, þar sem honum er einnig annt um að allur sannleikurinn komi fram í máli Kams.

Rannsóknarlögreglan í Danmörku fékk upphaflega stafrænt afrit af kvikmyndabútnum, en notuðu það ekki til ályktunar við rannsókn sína, sem verður að teljast ófullnægjandi rannsóknarferli. Furðu sætir einnig að skýrsla þeirra var greinilega stytt verulega af saksóknaranum í Kaupmannahöfn eða réttara sagt mjög ósamvinnuþíðum aðstoðarmanni hans Bo Bjerregaard. Simon Wiesenthal Center i Jerúsalem, sem beðið hafði um rannsóknina ásamt gyðingasöfnuðinum í Kaupmannahöfn, fékk því mjög yfirborðskennda niðurstöðu, (sem send var ódagsett sem viðhengi við tölvubréf dags. 6.11.2008), þar sem því var slegið föstu, að ekki hefði fundist afgerandi tengsl á milli þess sem er vitað um gerðir Kams og aðfararinnar gegn gyðingum í Danmörku árið 1943. Kvikmyndin frá Horserød var hins vegar alls ekki nefnd í skýrslu danskra yfirvalda.

Þegar ég heyrði um kvikmyndabútinn af Ríkisskjalasafninu í Danmörku í fyrra fyrir hreina tilviljun, keypti ég myndina dýrum dómum til að birta myndir úr þessari áður óþekktu kvikmynd, sem danskur nasisti í þjónustu Þjóðverja, Poul Hennig, tók í október 1943. Poul Hennig hafði ásamt öðrum rænt lista yfir meðlimi gyðingasafnaðarins í Kaupmannahöfn í ágúst 1943. Þann lista notuðu Þjóðverjar til að smala saman þeim gyðingum sem ekki hafði tekist að flýja til Svíþjóðar. Hennig sagði við réttarhöld yfir honum eftir stríð, að Søren Kam hafi verið með honum við ránið á listanum á skrifstofu formanns gyðingasafnaðarins safnaðarins. Søren Kam, er enn á lífi í Þýskalandi, verndaður af ESB-ríkinu Þýskalandi.

Við vildum auðvitað birta þessa merkilegu, áður óþekktu heimild í Rambam. En það máttum við ekki gera á eðlilegan hátt, þ.e. velja ákveðin myndskeið og birta myndir af þeim eins og þau eru. Nei, ég varð samkvæmt fyrirmælum Ríkisskjalasafnsins í Kaupmannahöfn að hylja andlit gyðinganna sem sáust á kvikmyndinni á einn eða annan hátt.

Útkoman var eins og þið sjáið. Í riti um sögu danskra gyðinga, þar sem yfirvöld fyrirskipa að hylja þurfi andlit gyðinga, birtum við t.d. mynd af schechter (kosher)-slátrara í Kaupmannahöfn, þar sem hann var viðstaddur trúarathöfn, eftir að hann var kominn heim heilu og höldnu frá fangabúðunum í Theresienstadt. Ef við hefðum birt mynd af honum frá fangabúðunum í Horserød árið 1943, hefðum við þurft að fylgja reglum Ríkisskjalasafnsins og hylja andlit hans. Hann mátti ekki þekkjast.

Rabinowitch maskeret 2010
 

Rabinowitch slátrari ásamt konu sinni í Horserød 1943, eins og dönsk yfirvöld vilja að við sjáum þau árið 2011. Hér fyrir neðan er hann í samkunduhúsinu í Læderstræde í júni 1945, á mynd sem birtist í Rambam 2010.

Læderstræde

Þrátt fyrir þetta furðulega bann, tók ég mér það bessaleyfi að gleyma að hylja ásjónu SS-manns sem stendur í dyrum eins skálans í Horserød. Í skýrslu rannsóknarlögreglunnar í Kaupmannahöfn kemur ekkert fram sem bendir til þess að rannsakað hafi verið hvaða SS-maður stóð í dyragættinni í Horserød og vinkaði vingjarnlega til ljósmyndarans, Paul Hennig, sem rændi lista þeim sem gerði Þjóðverjum kleift að smala saman gyðingum. Sú spurning hefur vaknað, hvort það sé ef til vill Søren Kam sem sést á myndinni. En það rannsökuðu dönsku yfirvöld sem sagt ekki og Lene Espersen gaf þess vegna, án þess að vita það, ekki rétta mynd af því efni sem tengir mál Søren Kams við atburðarásina við aðförina að gyðingum árið 1943.

Þar sem Ríkisskjalasafnið fyrirskipaði að kvikmyndin sem ég keypti yrði að vera stafrænt afrit af öðru miklu betra afriti af myndinni sem gert var í Hollandi fyrir nokkrum árum, þá eru gæði myndarinnar mjög léleg. Rannsókn á frummyndinni gæti væntanlega leitt í ljós hvaða maður stendur og vinkar til Paul Hennigs. Farið verður fram á rannsókn kvikmyndarinnar með tilliti til þess.

Fleira merkilegt birtist í nýjum Rambam  Til dæmis birtum við í fyrsta sinn mynd af gyðingastjörnu (sjá ofar), sem danskir nasistar límdu á hús gyðinga í Kaupmannahöfn í byrjun árs 1942. Þetta er stjarna af nákvæmlega sömu gerð og sú stjarna sem Reinhard Heydrich leiddi í lög þ. 19.  september 1941, og sem var sett á föt gyðinga í Þýskalandi, Frakklandi, Belgíu og Hollandi árið 1942. Stjörnurnar í Kaupmannahöfn voru úr pappír, en stjörnur sem saumaðar voru á föt voru eins og kunnugt er ekki leiddar í lög í Danmörku, líklega vegna þess að Danir voru svo samvinnuþýðir við hernámsliðið og útveguðu morðsveitum þeirra mat - og græddu meira segja á því margir hverjir. Það hafa menn í bakspeglinum kallað Samarbejdspolitik, en aðrir kalla þetta meira neikvæðu orði: kollaboration, sem er orð sem oftast er notað um samvinnu við óvininn og svik við þjóðina. Margir Danir telja sig þó ekki hafa svikið eitt eða neitt, og sjá ekki hvernig samstarf þeirra við þriðja ríkið efldi níðingsverk nasista annars staðar. Sama fólk telur oft því allt til foráttu að danskir hermenn starfi við friðargæslu í Afganistan og Írak og líkja því ósmekklega við hersetu nasista í Danmörku.

Í grein minni í Rambam 19/2010 (sem lesa má hér), segi ég frá því hvernig Kristján 10. og gyðingarnir í Danmörku voru misnotaðir í dönskum áróðri á stríðsárunum og síðar. Ég greini m.a. frá heimild, sem nýlega hefur birst í mikilli bók um Kristján 10. Þar kemur fram að að Kristján 10. á að hafa stungið upp á almennri notkun gyðingastjörnunnar í Danmörku ef Þjóðverjar færu fram á einhverjar atgerðir gegn gyðingum í landinu. Þetta á konungurinn að hafa skrifað 9 dögum áður en lög nasista um stjörnur á klæði gyðinga voru birtar í fyrsta sinn. Furðulegt, ef satt er, en enn furðulegra er, að Ríkisskjalasafnið í Kaupmannahöfn vildi ekki veita tímaritinu Rambam fyrirgreiðslu við að birta ljósmynd af því sem konungurinn skrifaði. Skjalasafnið neitaði að senda umsókn tímarits um sögu gyðinga áfram til Kabinetssekretariatet, skrifstofu hennar hátignar Margrétar Þórhildar Danadrottningar. Fyrir hönd Danadrottningar bannar Ríkisskjalasafnið í Kaupmannahöfn því gyðingum að sjá hve fallega afi Margrétar 2. skrifaði um gyðingana í dagbók sína árið 1941.

Svo notuð séu orð Williams Shakespears í Hamlet : Something is rotten in the state of Denmark. Danmörk er víst eina landið í heiminum, ef til vill fyrir utan Íran, þar sem ekki má birta myndir af gyðingum, þegar þeir voru niðurlægðir af nasistum.

Danish Masquerade
Hann er ekki gyðingur, sá sem hér heilsar á drottninguna í Danmörku, en best er samt að hylja hann og drottninguna líka, svo ekki sé farið á skjön við dönsk lög. Danir leyfa nú öfgahópnum Hizb-ut-Tahrir að halda stórsamkomu í Konunglega Bókasafninu í Kaupmannahöfn í Kaupmannahöfn. Bókasafnið er steinsnar frá Ríkisskjalasafninu. Hizb-ut-Tahrir, sem stefnir að heimsyfirráðum Íslams, lýsti því yfir fyrir nokkrum árum, að samtökin hefðu að stefnu að drepa alla gyðinga, hvar sem þeir fyrirfinnast. Kannski er komið í tísku í Danmörku að láta gyðinga hverfa? Spurning sem einnig vaknar er, hvort að Danir eigi erfitt með að heyra um og sjá ljóta hluti frá fortíð sinni?

Hjálparsveit Hamas í Efstaleiti

bilin_0001

skaffaði dótið að þessu sinni. Yfir áramótin vantaði ekki að fréttaflutningur frá löndum múslíma væri góður á Íslandi, enda var stjúpsonur forsætisráðherrans á vakt á RÚV í byrjun árs. Er hann mikill áhugamaður um lönd Íslams, og öfga, enda yfirlýstur stuðningsmaður Fatah. Hef ég oft ritað um þennan unga og "efnilega" mann.  Fréttamaðurinn heitir Gunnar Hrafn Jónsson.

Áramótin höfðu vart verið sprengd í Gazahreiðrinu í Efstaleiti og fluskeytum skotið í allar áttir, fyrr en fréttir voru birtar af því að palestínsk kona hefði verið drepin með táragasi á Vesturbakkanum. Það var Gunnar Hrafn Jónsson sem las þessa frétt og setti hana á vef útvarpsins:

Lést vegna táragass

Palestínsk kona lést á sjúkrahúsi í Ramallah í gær eftir að hún andaði að sér táragasi ísrelska  [sic, þessi villa er mjög algeng hjá Gunnari] hersins. Konan var í stórum hópi Palestínumanna sem kom saman til að mótmæla aðskilnaðarmúr Ísraela á Vesturbakkanum.

Hermenn beittu táragasi til að dreifa mannfjöldanum. Að sögn lækna þjáðist konan af astma og átti erfitt með andardrátt eftir að hún andaði gasinu að sér. Hún var flutt á sjúkrahús og lést nokkrum klukkustundum síðar. Bróðir hennar lést fyrir tveimur árum eftir að ísraelskur hermaður skaut hann í bringuna með táragashylki. Talsmaður palestínsku heimastjórnarinnar segir Ísraelsmenn hafa gerst seka um stríðsglæpi með því að ráðast gegn friðsömum mótmælendum Sjá hér. Hlustið á Gunnar Hrafn lesa fréttina hér

Vandamálið við þessa frétt er bara sú, að hin 35 ára Jawaher Abu Rahma lést "vegna þess að hún andaði að sér gasi frá ísraelskum hermanni samkvæmt fjölskyldu sinni" en þannig hljóðaði dánarorsökin í yfirlýsingu spítalans sem hún á að hafa veið send á eftir að hún á að hafa orðið fyrir táragasi við Bilin á Vesturbakkanum, þar sem er orðin hefð að mótmæla reglulega. Hún kom á spítalann í Ramallah kl. 3.20 þann 31.12. 2010, en blóðsýni voru tekin af henni kl. 2.45, þ.e. áður en hún kom á spítalann undir áhrifum frá táragasi. Ásigkomulag konunnar, sem samkvæmt fjölskyldu hennar var fílhraust, versnar nú ört í takt við það að sannleikurinn sigrar, því í ljós er komið að þótt að palestínsk yfirvöld haldið því fram að hún hafi aldrei stigið fæti á spítala, þá fékk hún fyrir 10 dögum lyf sem er gefið fólki með hvítblæði. Sögur hafa einnig borist af því að Jawaher Abu Rahma hafi verið stungin til bana af fjölskyldumeðlimi í heiðursuppgjöri vegna þess að hún var þunguð en ekki gift, en þetta hefur ekki fengist staðfest. Öruggar heimildir sýna, að aldrei hefur verið tekin mynd af henni við mótmæli í Bil'in sem fara fram reglulega. Táragasið sem Ísraelsher notar er keypt erlendis frá og engin þekkt dæmi eru til um að menn hafi látist að völdum þess. Táragas Ísraelshers er ekki blandað fosfór eins og bróðir konunnar hefur haldið fram í ísraelskum fjölmiðlum. Þau efni hvarfast ekki vel saman í gashylkjum.

author_icon_10670Krummi Jóns

Mynd af Gunnari Hrafni Jónssyni, en þannig sýndi hann sjálfan sig á bloggi, sem hann var með á blog.is þegar ég kærði lygaherferð sem hann var með um jólin 2008. Kæra mín hefur ekki verið afgreidd eða tekin til málefnalegrar meðferðar af yfirmönnum Gunnars á fréttastofunni eða af Útvarpsráði. Neðri myndin er sönn ásjóna Gunnars Hrafns.

Lygar af mótmælum þeim sem hin krabbameinssjúka Abu Rahma á að hafa tekið þátt í eru óvenjumiklar. Því er haldið fram af erlendum einfeldningum og ísraelskum hasshausum, að þær hafi farið friðsamlega fram. Myndir Ísraelshers sýna nú mest annað.

Jawaher_Abu_Rahma_527349t Hið meinta fórnarlamb lyganna fékk lyf við hvítblæði

Myndir frá mótmælunum, sem sýndar hafa verið í ísraelsku sjónvarpi sýna konu sem hefur orðið fyrir gasi, en það er ekki Jawaher Abu Rahma. Fyrstu fréttir frá Palestínu hermdu, að tveir einstaklingar, kona og maður, hefðu verið send á slysvarðstofu og hafi þeir farið heim stuttu síðar. En nú er fjöðrin orðin af 10 hænsnum, ef ekki að heilu Ali-fuglabúi. Gunnar Hrafn (kallaður Krummi) Jónsson, sem um tíma gerði hosur sínar grænar fyrir Assange á Íslandi, krunkar svo fréttum að kreppuþjóðinni í norðri, þar sem allmikill fjöldi manna þjáist af slæmu hatri í garð Ísraelsríkis og gyðinga. Slíkt fólk hefur auðvitað miklar mætur á stjúpsyni Jóhönnu Sigurðardóttur. Ég tel hins vegar að fréttamaður sem á eins erfitt með sannleikann og Gunnar verði að hugsa sinn gang. Hann ætti frekar að fá sé vinnu hjá Jógu stjúpu sem spunameistari (pólitískur lygamörður), frekar en að þýða beint og lesa upp Pallywood-fréttir án þess að sýna minnsta vott af gagnrýnni blaðmennsku. 

GLEÐILEGT ÁR!

Viðbót 5.1.2011

Ísraelski anarkistinn Jónatan Pollak heldur því fram að hann hafi sannanir fyrir því að Abu Rahma hafa verið drepin með táragasi.

http://www.jpost.com/NationalNews/Article.aspx?id=202250

Jonatan þessi, sem er þekktur fyrir að hafa reykt hass í Hollandi, þaðan sem honum var vísað úr landi, kemur nú með læknayfirlýsingar frá Ramallah frá því 3 dögum eftir að Abu Rahma lést. Því er harðneitað að konan hafi verið krabbameinssjúk.

Líklega er eina leiðin til þess að skera úr um mál þetta, að fram fari krufning óháðra aðilja. Ef Abu Rahma hefur verið í Bilin þegar síðustu mótmæli fóru þar fram, sem enginn hefur getað sýnt fram á með hjálp allra þeirra mynda sem annars voru tekiðnar af mótmælunum, hefur hún líklega verið með lélegt hjarta eða mjög veik lungu. Annars deyr fólk ekki af táragasi.

Að mínu mati verður að krefjast þess að dánarorsökin verði staðfest og að óháðir læknar framkvæmi krufninguna, því nú þegar, (frá fyrsta degi), eru palestínsk yfirvöld farin að stilla Abu Rahama upp sem píslarvætti.


Höfundur

Vilhjálmur Örn Vilhjálmsson
Vilhjálmur Örn Vilhjálmsson

vilhjalmur@mailme.dk

Bækur

Kynning á nokkrum færslum, greinum og bókum PostDocs


Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband