Endalok Íraks

Ef Nuri el Maliki meinar eitthvað með beiðni sinni um hjálp frá nágrannaríkjum Íraks, eru endalok Íraks loks orðin að veruleika. Landið er, eins og mörg ríki í Miðausturlöndum, hreinn tilbúningur sem orðið hefur til á teikniborðum evrópskra nýlendufursta. Í Írak, hefur t.d. aldrei verið hægt að tala um írakska þjóðerniskennd, eins og þá sem t.d. hefur orðið til meðal þess mjög fjölleita hóps sem í dag kalla sig Palestínumenn. Mismunandi trúarfylkingar og þjóðarbrot gerir það nærri ómögulegt að tala um ríkið Írak og írakska þjóð. Það sama er tilfellið á Sýrlandi, í Afganistan og víðar.

Slík ríki hafa hingað til verið útópíur fyrir einræðisherra og "flokka" þeirra, sem venjulega taka Guð í gíslingu. Svoleiðis menn hafa fyrst og fremst hyglt ættbálki sínum á kostnað annarra hópa sem búa á landsvæði, sem hefur fengið tæknileg nöfn og landamæri hjá kortagerðum herforingjaráða í Evrópu.

El Maliki biður um hjálp frá röngum aðilum.  Frá Sýrlandi og Íran hefur hingað til aðeins komið sundrung og eyðileggin inn í Írak.  Kannski langar El Maliki að ljúka þessu af og láta Íran og Sýrland skipta eyðimörkinni á milli sín?

Ég tel mig ekki sjá ofsjónir og heyra raddir þegar ég upplifi landa mína tala um "Stríð BNA" í Írak og sé þá krefja að vestrænar hersveitir hverfi á brott frá Írak.

Kæru vinir á vinstri væng vitleysunnar. Bandaríkin og aðrir sem stunda friðargæslu í Írak, eftir að einræðisherranum Saddam var steypt af stóli, eru ekki ástæðan fyrir því að 30-200 manns eru myrtar daglega í Bagdað. Þau hryðjuverk eiga upptök á Sýrlandi og í Íran. Í hvert sinn sem þið krefjið heri vestrænna ríkja frá Írak komið þið nær eyðingu írakskar "þjóðar" og einingar í ríkinu Írak.

 

Írakar kalla eftir aðstoð við að kveða niður ofbeldið í landinu