Le Prince est mort

Prins Henrik er látinn, Danir syrgja. Hann var á margan hátt glaðlegt andlit dönsku konungsfjölskyldunnar, þar sem hefð og konungleg skyldleikarækt hefir gert suma aðra meðlimi frekar steingerða. Ég nefni ekki nein nöfn. Umdeildur var hann kannski undir lokin í erfiðum veikindum sínum, en ávallt vel liðinn. Hann var maður marga hæfileika, nema í því að læra dönsku, en hafði sem betur fer lífsnautn. Ég hef hitt hann í návígi einu sinni.

Einn kaldan sólskinsmorgun árið 1997 var ég nærri því búinn að rúlla barnavagni með Leu dóttur minni yfir einn langhunda hans, þar sem hann var að "spadsera" með þá á götuhorni nærri Amalienborg. Engin slys urðu á börnum eða hundum og prinsinn tók því létt að einn hirðhundanna, sem ég rúllaði aðeins utan í, þegar hann kom hlaupandi fyrir horn til að finna sér eitthvað til að míga á, ýlfraði lítillega þegar hann rakst inn í barnavagninn. Prinsinn bauð bara góðan dag. Venjulegur maður! Hann var einn á ferð, engir verðir eða hallarþjónar með honum.

Drottningin, konungsfjölskyldan og danska hirðin hafa misst eitt af andlitum sínum og þar er sorg sem og hjá hjúum í koti um allt þetta flata land. Væntanlega munu frómar konur í Reykjavík sem lesið hafa dönsku blöðin ævilangt verða leiðar líka.