Another black day in the history of the Danish Jews

25 July 2014 was another black day in the history of the Danish Jews. About 250 participants in a rally for peace had to seek refuge in the courtyard of the Danish Parliament. The demonstrators, who were mostly Jews, many Danish supporters of Israel as well as a few democratic exile-Iranians, had gathered in a joint rally supporting peace in the Middle-East on the Christiansborgs Slotsplads, the square in front of the Houses of parliament.

The rally was organized by the Danish Zionist Organization and the Frit Iran (Free Iran) organization in Denmark. The speaker for Frit Iran was the organization's very talented  spokesperson, Jaleh Tavakoli. After one hour and four interesting talks, interrupted at times by shouts from nearby enemies of peace, the demonstration was dissolved by the Copenhagen Police. The Police couldn't guarantee any longer for the security of the participants in the rally, due to increasing threats from young Muslim troublemakers who were clustering in ever louder and violent groups nearby and even driving past in their cars shouting anti-Semitic slogans,  waving Hamas flags and showing off their advanced fuck-finger talents.

Security personnel trying to get two men to hide their Hamas flag. They told him to "fuck off". Copenhagen 7/25 2014

 

A Moroccan Lady carrying a Hizbollah banner was kindly asked to hide it by a Danish Police and rally security.

 

Hizb ut-Tharir members trying to gain control over the Pro-Palestinian Rally. Soon after many of the men seen here marched to the Danish Parliament with the intention to attack the rally for Peace in the Middle East.

 

Soon after the peaceful demonstration in support of Israel and peace in the Middle East started at 6 PM, the heavily guarded area around the Danish Parliament was infiltrated by small groups of young Muslim thugs, some of whom had  left a predominately peaceful Pro-Palestinian demonstration on the City Hall Square (Rådhuspladsen) in Copenhagen, which had started one hour earlier than the joint demonstration for peace held on the Christiansborgs Slotsplads.

 

When I approached the Parliament square to take part in the peaceful rally, a small group of young Muslim men hastened along Gammel Strand, in my old neighbourhood in the heart of Copenhagen. Here they were halted by riot-police units and security agents from the Danish Security Police, PET. With my small, old but faithful pocked camera a filmed the advent of this group of troublemakers. On the way to Christiansborg Palace, the seat of the Danish Parliament, they had chanted "Death to the Jews" and "Fucking Jews".  More numerous groups tried other entries to the Parliament square, which was well guarded by riot-police units. Many of the troublemakers had left a demonstration in support of the Palestinian People, where I witnessed how the organizer of that rally tried to pacify them like disfunctional children by saying "boys, can we make a deal, let the speakers speak and in the intermissions you can shout your slogans; Do we have a deal?".  Some of the troublemakers at the pro-Palestinian demonstration in the City Hall Square came from a demonstration march held by the organization Hizb ut-Tharir, which the Danish police stopped on Sct. Hans square in the Nørrebro precinct of Copenhagen, half an hour before the demonstration in front of the City hall began. Many members of Hizb ut- Tharir, an organisation banned in most European Countries, headed towards the pro-Palestine rally and became gradually louder, shouting different remarks about Jews.  Although members of the Hizb ut-Tharir in Denmark have received prison sentences for encouraging to kill "Jews  wherever they are", this terrorist organisation is still tolerated by the Danish authorities.

 

The thugs, who the Danish Police kept away from the Peace-demonstration in front of the Danish Parliament, carried the flag of Hamas. A group of about 150 of them was held back by the Police. Some managed though, to get less than 10 meters away from the Peace-rally, where some of them were effectively apprehended by the Copenhagen police. While taking photographs of them  arrested troublemakers one of the yelled at me. "Dit zionistsvin; Din "Jyde" [a flawed pronunciation] of jøde= Jew]; Jeg vil hugge hovedet af dig" /Transl. You  Zionist pig; You Jew; I am going to behead you". These extremely hateful young men are clearly no fans of peace.

Thugs apprehended by Danish Police 20 metres from a Peace rally in front of the House of Parliament in Copenhagen

Peace for Israel and Palestine was the motto for the rally in front of the Danish Parliament on 25 July 2014

 

Not the first wave of anti-Semitism in the area

The joint Iranian/Israeli demonstration for Peace in the Middle-East was held in front of the Christiansborg Palace, the seat of the Danish Parliament, less than 150 meters from an area where Jews in Copenhagen were attacked in German inspired pogroms back in 1819, and only few metres away from the Offices of the Justice Department, where Danish politician and officials by their anti-Jewish refugee laws made it possible for the Danish Police to expel Jewish refugees to Germany from 1940 to 1943, without demands to do so from the Nazi occupants in Denmark. Most of the Jews expelled in this manner met their death in different prisoner- and extermination camps. Now, fortunately, the Danish authorities were protecting the Jews from potential danger from young violent types, who chanted "Death to the Jews", combined with their proclamations that "Allah is great" and other slogans, which cannot leave anyone in the slightest doubt that they are potential killers of Jews.  

Rabbi, Zionist activist and Peace-activist Bent Melchior, 25 July 2014

 

One of the key-speakers at the peace-rally was retied Danish chief Rabbi Bent Melchior. Melchior has  for many years  been the key figure in a peaceful dialogue between Jews and the Muslims minority in Denmark. Shortly after his address to the rally, he witnessed that his favourite short story about how easily he can walk the streets of Copenhagen and meet the greetings and happy smiles of the Muslim population in Central Copenhagen, possibly doesn't apply any more. On 25 July 2014 this favourite tale of his didn't hold to scrutiny, as it in fact hasn't done for many years because ever larger numbers of Jews in Denmark have been attacked in Copenhagen and elsewhere in Denmark if seen wearing a Magen David (star of David) or a yarmulke (scull cap). On 25 July 2014, Rabbi Melchior, who himself in 1946 applied for Alyiah (emigration) to Israel due to anti-Jewish sentiments in Denmark on the return of the Jews who fled for Sweden, must by now realize that anti-Semitism unfortunately is a part of the global support for the Palestinian cause.  On 25 July 2014 in his talk Rabbi Melchior stated firmly that he is a Zionist and a great believer in Zionism. At the Pro-Palestinian rally nearby the participants held banners where the killing of Zionists was promoted by this statement "All Zionists are a legitimate targets everywhere in the World!" (Danish: Alle Zionister er et legitimt Mål over hele Verden!). There was probably a good reason for the old Rabbi not to bless that rally with his dignifying presence and great wish for co-existence and Peace between the Jews and the Palestinians.

 

 

"All Zionists are legitimate targets all over the World", Copenhagen 7/25, 2014

 

The participants in the peaceful Jewish/Christian/Iranian rally were asked to leave the location of the rally due to security measures. The police urged the participants to seek shelter in the back court of the Danish house of Parliament. Here the police announced that the participants could walk away on their own responsibility or take a guarded Police bus, which would drive them to a secure location. The participators, mostly elderly Jews, had to flee the scene of their peaceful rally. Some of them hadn't fled anything since 1943, Others, i.e. the numerous participants in the rally who are Polish Jews, had to flee the Polish State Communist persecution of Jews in late 1960s. People I spoke to were all in a state of shock. One old man said to me: "Now, at least, I am  protected by the Danish Police". That was not the case in 1943, when he fled to Sweden. Although the Danish Police clearly was not represented with its full force, possibly due to summer vacations, they dealt well and highly professionally with the threats from people who definitely do not wish for peace in the Middle East, or for that matter in Denmark.

Rally for Peace-participants fleeing into the courtyard of the Danish Parliament.

Stundin okkar á Gaza

 

Stundin okkar á Gaza er álíka þróað fyrirbæri og áróður hatursmanna Ísraelríkis á Íslandi.

Gyðingahatrið í Gaza-umræðunni

Í hvert sinn sem stríð hefur blossað upp milli Palestínumanna og Ísraela á síðari árum, fyrst og fremst vegna þess að sumir Palestínumenn og stuðningsmenn þeirra á Vesturlöndum vilja útrýma Ísraelsríki,  hefur stór hópur Íslendinga farið yfir um í umræðum á bloggum og á fasbók. Viðbrögð Íslendinga sem halda með útrýmingarherferð Hamas, eru oft hreinræktað gyðingahatur.  Íslendingar halda að þeir einir geti vaðið í gyðingahatri án þess að það hafi nokkrar afleiðingar.

 

Annars dagfarsprútt fólk og vel menntað byrjar að tala um flutninga gyðinga á afskekktar slóðir (nú síðast Utah sem er kannski ekki afksekktur staður en frekar leiðinlegur) meðan aðrir lýsa því yfir að þeir sjái eftir því að Hitler hafi ekki lokið ætlunarverki sínu. Enn aðrir vilja ekki hafa viðskipti við gyðinga. Endalaust nota Íslendingar á vinstri vængnum og nasistar samlíkingar á Ísraelríki við Þýskaland nasismans og Gaza er auðvitað fyrir löngu orðið að gettói sem fólk sem notar þessar andgyðinglegu samlíkingar veit ekkert um. Holocaust-relativism er gerð af gyðingahatri og óbeinni helfararafneitum, þar sem gyðingum og Ísraelsmönnum er núið um nasir að þeir séu eins og nasistar,  að gera það sama við Palestínuþjóðina og nasistar gerðu gyðingum. Slíkar samlíkingar lýsa ekki bara hatri, heldur einnig einfeldni og fávisku.

 

Í gær sá ég á blogg Hlyns Þórs Magnússonar umræðu þar sem maður er heitir Rögnvaldur Bjarnarson lýsti því yfir að hann hefði viljað sjá "guttann" (Hitler) ljúka ætlunarverki sínu, það er að myrða alla gyðinga (sem er einnig ætlunarverk Hamas). Sami maður lýsir á fasbók sinni hrifningu sinni á framsóknarkonunni miklu sem ekki vill mosku í Sogamýrinni. Hvað kallar maður mann sem bæði er með óþol fyrir moskum og gyðingum?

Í sömu umræðunni hjá Hlyni fyrrverandi fangaverði tekur þátt kona sem býr á Ísafirði, sem skreytir um þessar mundir fasbók sína með palestínskum fána. Faðir hennar gekk 17 vetra í Waffen-SS. Það dregur greinilega ekki úr mönnum kjarkinn þegar að hatrinu kemur. Kannski gengur þetta í ættir.

Rithöfundinn Þorsteinn Antonsson falsar söguna (eða tekur sér skáldaleyfi) og skrifar að Ísraelsmenn eigi ættir sína að rekja til " hinna ýmsu ættbálka sem upp eru taldi í nefndri heimild [Dómarabók] og bjuggu á því sama landsvæði á ritunartíð þessarar bókar, fyrir þúsundum ára, sem tilheyrði svo Palestínuaröbum fram til þess að Vesturveldin stefndu gyðingum á þennan reit upp úr lokum síðari heimstyrjaldarinnar til að fría sig sambúðarvanda sem löngum hefur fylgt þessum þjóðflokki, gyðingum."

 

Samkvæmt íslenskum rithöfundi, Þorsteini Antonssyni, fengu gyðingar Ísraelsríki svo "Vesturveldin gætu friðað sig af sambúðarvanda af gyðingum". Þorsteinn Antonsson er greinilega svæsinn gyðingahatari og sögufalsari, sem líklega hefur aldrei heyrt um þjóðarmorðið á 6 milljónum gyðinga í síðari heimsstyrjöld, styrjöld sem faðir Herdísar Hübner tók virkan þátt í, og gefur henni ástæðu til að skreyta sig með Palestínufána í hatri sínu á gyðingum Ísraelsríkis sem verja sig gegn samtökum sem hafa það sama á stefnuskrá sinni og Hitler.  Herdís er greinilega pabbastelpa.

 

Þorsteinn getur ekki svarað

 

Íslendingar bera einnig ábyrgð á úrslitum síðari heimsstyrjaldar, því þeir voru ekki til í að hjálpa landflótta gyðingum á 4. áratugnum. Hins vegar kom Rauði Kross Íslands, (Lúðvík Guðmundsson og Sigurður Sigurðsson) föður Herdísar til Íslands úr fangabúðum fyrir SS-liða á Englandi en samtökin höfðu engan áhuga á að hjálpa gyðingum. Og svo þurftu gyðingar sem fluttu til Íslands eftir stríð að skríða meðfram veggjum.

Þannig eru (sumir) Íslendingar - Ekkert nema hræsnin og óþverrahátturinn. Jafnvel talsmaður múslíma á Íslandi þakkar fyrir sig með dálitlu gyðingahatri þegar hann skrifar þetta á fasbók einni í gær:

Mundu Salmann Tamimi, að sumt fólk sem hatar moskuna þína hatar líka gyðinga, t.d. Rögnvaldur Bjarnason.

Auf wiedersehen Dr. Brinkmann

 

Nú þegar ljóst er orðið að ESB tekur ekki nýja meðlimi í gullvagninn, er líklega best fyrir Matthias Brinkmann stækkunarsendiherra sambandsins í Reykjavík að pakka áföllnum prófskírteinum sínum og halda af landi brott. Hann hefur ekkert lengur að gera á Íslandi.

Sjá fyrri færslur um Brinkmann hér og hér

Ég hef nýlega reynt að fá upplýsingar um Matthias Brinkmann, því upplýsingar sem hann gefur upp á síðu ESB stangast á við upplýsingar sem ég hef fengið hjá þeim aðilum sem hann segist starfa fyrir.

Í  mars sl. var ég beðinn að senda erindi mitt á erlendum tungumálum og sendi ég það umsvifalaust á ensku og þýsku

Svar kom ekki fyrr en í lok júní. Klemens Þrastarson fyrrv. blaðamaður og nú starfsmaður ESB sendiráðsins á Íslandi skrifaði:

" Sæll Vilhjálmur Örn,

Ekki verður séð af fyrirspurn þinni að þú eigir tilkall til þess að geta krafist upplýsinga um einkalíf sendiherrans. Hins vegar er ein spurning þín almenns eðlis. Sú fjallar um heiti danskrar stofnunar. Þegar Brinkmann starfaði þar var hún kölluð Forskningsdirektoratet á dönsku en jafnan vísað til hennar á ensku sem Ministry of Research.

Bestu kveðjur"

Ég svaraði um hæl því ég læt ekki menn bíða í 3 mánuði eins og ESB:

"Sæll Klemens,

vegna svars þíns við erindum mínum til sendiráðs ESB á Íslandi, langar mig að taka fram að ég hef alls ekki spurt um einkalíf sendiherra ESB á Íslandi eins og þú heldur fram í tölvupósti þínum 30. júní 2014. Einkalíf hr. Brinkmanns er mér er algjörlega óviðkomandi. Þessi ásökun/skoðun þín er mjög fjarstæðukennd og nokkuð alvarleg að mínu mati. Ég hef spurt um atriði í ferli Brinkmanns sem embættismanns hjá ESB og annars staðar, atriði sem hann upplýsir lauslega um á vefsíðu ESB. Þú vísar til ítarlegra spurninga um þessar upplýsingar sem röskun á einkalífi sendiherrans og er mér það algjörlega óskiljanlegt. Mér skilst á svari þínu, að sendiherra ESB á Íslandi telji eftirgrennslan um upplýsingar um embættissögu þá sem hann setur á ESB-vefsíðu vera hnýsni í einkalíf sitt. Það er hvorki rétt túlkun samkv. þýskum, íslenskum lögum, né reglugerðum ESB.

Hvað varðar þá upplýsingu sem þú segir að sé svar við spurningu minni sem sé almenns eðlis, langar mig að taka fram: Þegar Forskningsdirektoratet í Danmörku varð fullgilt direktorat árið 1988 tilheyrði það Undervisningsministeriet (Enska: Ministry of Education) og hélt áfram að tilheyra því ráðuneyti meðan að direktoratet var til. Direktorat á dönsku hefur ávalt verið þýtt directorate á ensku. Þessar upplýsingar hef ég bæði frá Undervisningsministeriet (Ministry of Education),  og Ministeriet for Uddannelse og Forskning sem rannsóknarráðuneyti Dana heitir síðan 2012. Kona mín hefur unnið í síðastnefnda ráðuneytinu síðan 1998, svo ég veit sitthvað um það ráðuneyti og sögu þess.

Ég veit vitaskuld að Brinkmann vann í Kaupmannahöfn. Þar var hann titlaður cand.jur. en ekki doktor, eins og fram kemur í upplýsingum um hann í tengslum við starf hans á Íslandi. Hann upplýsir á vefsíðu ESB, að hann hafi fengið menntun sína í lögum og stjórnmálafræði áður en hann starfaði fyrir EF/EU (ESB).

Eins og ég hef áður upplýst varð Forskningsministeriet (Enska: Ministry of Research) ekki til fyrr en árið 1993. Síðan þá hefur ráðuneytið haft mismunandi nöfn. En þú upplýsir mig hins vegar að Forskningsdirektoratet hafi verið kallað Ministry of Research.  Það er alrangt hjá þér, vegna þess að Forskningsdirektoratet tilheyrði Undervisningsministeriet meðan Forskningsdirektoratet var og hét.  Ef þú hefur aðrar staðfestar upplýsingar, bið ég þig vinsamlegast um að senda mér þær sem allra fyrst. Ég mun í síðasta lagi þann 15. júlí nk. bera upp erindi við Undervisningsministeriet í Kaupmannahöfn um störf Brinkmanns þar í meintu "Ministry of Research" og biðjast staðfestingar á námsgráðu hans í fulltrúaembætti því sem hann gegndi þar.

Mig langar einnig að taka fram, að ég tel leit mína að upplýsingum um háttsettan embættismann í ESB, t.d. prófgráður hans og fyrri störf, hvorki vera aðför á einkalífi Brinkmanns sendiherra, né brot á friðhelgi einstaklings. Ég held að þú fáir þá túlkun staðfesta hjá hvaða lögfræðingi sem er. 

Virðingarfyllst,"

Þá svarði Klemens Þrastarson:

"Sæll aftur Vilhjálmur,  

Í ljósi athugasemda þinna um stofnanaheiti í dönsku stjórnkerfi fór ég og ræddi þetta betur við sendiherrann. Í ljós kom að það er ekki rétt að hann hafi starfað  í forskningsdirektoratinu. Brinkmann var í því sem heitir -eða hét- Forskningssekretariatet. Ég bið þig að afsaka ónákvæmnina.

Besta kveðja"

Ég svaraði Klemens, sem viðurkennt hafði að hafa sent mér röng svör:

Sæll Klemens,

samkvæmt upplýsingum Niels Borgers yfirskjalavarðar Menntamálaráðuneytisins danska var nafnið:

Forskningssekretariatet 1968-88

Forskningsdirektoratet  1988-90

Eftir 1990, þegar Hr. Brinkmann er hættur, kom nýtt nafn Forskningsafdelingen, sem var starfandi fram til 1992. Þá fyrst verður Ministry of Research / Forskningsministeriet til, og er það ráðuneyti búið að bera 3-4 nöfn síðan, allt eftir því hvaða pólitískir vindar blása.

Ég vona að þessar upplýsingar mínar hressi upp á minnið hjá sendiherranum.

bestu kveðjur,

Lokaorð Klemens, sem telur mig vera að brjóta á friðhelgi einkalífs Mattihas Brinkmanns, voru vitaskuld út um þúfur og börð:

"Sæll Vilhjálmur,

Þið Borgers virðist vera með þetta allt á hreinu. Gangi þér vel með rannsóknirnar.

Besta kveðja,

Klemens"

Jamm, ég er með þetta á hreinu Klemens Þrastarson og fyrirgef þér ónákvæmni þína sem þú getur lítið gert að með yfirmann eins þann sem þú vinnur undir. Það er engin ástæða fyrir þig að hjálpa Brinkmann að fela sig á bak við ömurlega afsökun um að ég sé að veitast að einkalífi hans, þegar ég er að spyrja fyrir um embættisferil hans. 

Áfram skal haldið. Íslendingar eiga rétt á því að vita hvers konar blýantanagarar eru sendir á skerið til okkar, sem ESB hefur aðeins augastað á í græðgi eftir auðlind okkar fiskinum. Mannvitið er svo sem svo. Einstaka menn á Íslandi fá stjörnur í bókina sína en hinir láta sig dreyma um betra líf sem skósveinar eða afætur þjóðarinnar sem nú ræður ríkjum í ESB og sem stundaði þjóðarmorð fyrir hálfri öld síðan. ESB er á góðri leið með að eyða fiski í lögsögu ESB og við Afríku. Nú skal haldið á billeg mið við Ísland, sögðu menn í skúmaskotum ESB. En svo verður aldrei. 

ESB stækki ekki næstu fimm árin

Íslensk list nær nýjum hæðum

Íslensk "list" hefur nú náð nýjum hæðum sem aldregi hafa áður náðst. Snorri Ásmundsson er ekki aðeins laglaus og smekklaus transvestít, hann er einnig gyðingahatari sem misnotar þroskaskert fólk í hatursáróðri. Snorri hefur áður tekið þátt í "listrænni" uppákomu þar sem gyðingur var m.a. hengdur:
http://postdoc.blog.is/blog/postdoc/entry/133566/
http://postdoc.blog.is/blog/postdoc/entry/133718/

 

Sögur af Vesturbakkanum

I. Stúlkan sem dó og lifnaði aftur

Kraftaverkin eru aftur farin að gerast í landinu helga. Íslensk kona, Fríða Rós Valdimarsdóttir, skrifaði þann 2 júlí sl. um stúlku sem hún hélt að hafi verið myrt af Ísraela, sem átti að hafa ekið á hana. Daginn eftir leiðrétti Fríða Rós þessa frétt sína, sem annars hafði verið lofuð mjög af Agli Helgasyni á gránuðu Silfri hans. Ekki vantaði gyðingahatrið í athugasemdunum sem er ekkert nýtt hjá vinum Egils.

Samkvæmt palestínskum fréttamiðlum átti drápið eða slysið að hafa átt sér stað í smábænum Jab'a suðvestur af Betlehem á Vesturbakkanum. Fréttamiðlarnir palestínsku upplýsa okkur að Ísraeli í hefndarhug hafi sem stytt sér leið gegnum Jab'a hafi ekið á stúlkuna með vilja og skilið hana eftir í skurði. Sumir miðlarnir tala um að hún hafi verið myrt, aðrir að hún liggi alvarlega slösuð á spítala.

Fríða Rós Valdimarsdóttir breytti svo sögu sinni á Facebook og skrifaði:

Leiðrétting: Stúlkan sem settler keyrði á á mánudaginn var, berst enn fyrir lífi sínu. Hún er 9 ára og heitir Sanabel. Henni var ekki hugað líf í fyrstu en hún er greinilega sterk hún Sanabel.

Samkvæmt fréttaveitunni IMEMC (http://www.imemc.org/article/68291) gerðist þetta:

She was taken to the Bethlehem Arab Society Hospital suffering serious fractures and bruises in the head, face and abdomen.

Skoðum því þær myndir af stúlkunni sem birst hafa með fréttunum. Engin sár sjást í andliti, á höfði né á kviði, en sárabindi eru á fótlegg hennar. Hvað er að gerast?

Þessi mynd á að vera af stúlkunni frá Jab'a. Hvar eru sárin á höfði og andlitinu sem palestínskir fréttamiðlar skrifa um?

 

 Myndir af slysstað. Yfir stúlkunni bograr ísraelskur hermaður

 

 

Mynd af Sanabel á sjúkrahúsi Beit Jalla. Engin mein á höfði eða andlit. Heldur ekki á kviði en vinstri fótleggurinn virðist í sáraumbúðum, en ekki í gipsi. Kallar Fríða Rós þetta að berjast fyrir lífi sínu? Myndin efst sýnir palestínsk börn gleðjast yfir ráni á þremur ungum mönnum og það á einum heilagasta stað þeirra og á heilagasta stað gyðinga.

 

Skrítið, en svona eru fréttir Palestínufréttastofa sem mikið eru fluttar á Íslandi. En skoðum aðeins staðhætti. Ef Ísraelsmaður ætlar að stytta sér leið á þjóðveginum fer hann ekki gegnum Jab'a. Jab'a liggur úr leið við þjóðveginn. Á myndum sem birst hafa af þessu slysi má sjá ísraelskan hermann og læknir og sjúkraliða frá Magen David Adom, Rauðu Davíðsstjörnunni í Ísrael. Myndirnar eru alls ekki frá slysi í Jab'a, því sjúkraliðar frá Magen David Adom hafa örugglega ekki ekið stúlkunni á Bethlehem Arab Society Hospital i Beit Jala. Þangað fer enginn ísraelskur sjúkrabíll ef starfsmenn vilja halda lífi og limum.

Mynd af meintum slysstað. Tveir landnemar með kollhúfur (kippot/keppel/jarmúlkur) á höfði huga að ástandi stúlku.  Ísraelskur hermaður með bakpoka bograr einnig yfir stúlkunni.

 

II. "Fréttirnar eru síaðar af Ísraelsmönnum"

Eftirfarandi klausu fann ég í viðtali við Fríðu Rós og eiginmann hennar á RÚV.

Fríða Rós á RÚV 9. maí, 2014  http://www.ruv.is/mannlif/fluttu-med-fjolskylduna-til-palestinu

"Við erum mötum af fréttum sem eru síaðar af Ísraelsmönnum og af gyðingum, bara svona alla stærstu fréttaveitur heims eru eeh eru þannig".

Fríða Rós, mannfræðingur frá Íslandi segir gyðinga sía fréttir og stjórna öllum fréttaveitum heims. Þessar ásakanir notuðu nasistar einnig á sínum tíma og gáfu það líka í skyn í fordómafullum teiknimyndum. Það gera vinstri menn og Palestínumenn einnig í dag.

En hvað kallar Fríða Rós þá "fréttveitur" þær sem hún notar og sem Egill Helgason, ómenntaður og óvandaður blaðamaður á Íslandi, matreiðir á bloggi sínu. Lygaveita væri rétt nafn eða hatursveita miðað við sumar athugasemdirnar sem menn skilja eftir sig á Silfri Egils.

Á facebók Fríðu fann ég líka mynd af henni og dóttur hennar. Þær eru bráðhuggulegar mæðgurnar, en við myndina finnur maður þessa síður fallegu skýringu:

Hér var mynd af Fríðu og dóttur hennar. Fríða, sem kennir barni sínu að hata Ísrael þegar maður hennar er að vinna fyrir SÞ í Austur-Jerúsalem, bað Árni Matthíasson a Moggabloggi um að myndin yrði fjarlægð að beiðni konunnar sem er á myndinni. Hatursmenn Ísraelsríkis eru ekki mikil augnaprýði að mínu mati, svo myndin hefur verið fjarlægð með góðu geði.  En við myndina stjóð þetta:

 

"Síðasta myndin sem var tekin af okkur mæðum á þessum slóðum - í bili að minnsta kosti. Hún var tekin á flugvellinum í Tel Aviv, Ben Gourion - öryggisbrjáðasta flugvelli í heimi. Ronja vildi ekki segja cheese eða brosa heldur öskraði hún hátt og snjall svo glumdi um flugvöllinn - PALESTÍNA -"

Er þetta ekki sætt? Vera kann að einhverjir síi fréttir, en mér sýnist að Fríða Rós nauðgi þeim til þess eins að halla á Ísraelsríki og gyðinga. Svo getur maður spurt sig af hverju ætli dóttir hennar hafi haft þörf á því að "öskra PALESTíNA" á ísraelskum flugvelli?

Fréttamiðlun Palestínumanna er því miður á mjög frumstæðu stigi. Palestínumenn búa til fréttir og nota gjarnan nasistaminni og líkja örlögum sínum fjálglega við gyðinga í Síðari heimsstyrjöld. Velur maður að trúa á tilbúnar og upplognar fréttir verður maður að vera viðbúinn því að þær séu vegnar og fundnar afar léttvægar.